பொதுவாக தமிழ்த் திரைப்படங்கள் என்றால் மூளையை கழட்டிவெச்சுட்டு தான் படத்தை பார்க்கவேண்டும். ஆனால் சமீபகாலமாக தான் தமிழ்ப் படங்கள் ஒரு புதிய பரிமாணத்தை நோக்கி சென்றுகொண்டிருக்கிறது. வெறும் ஆபாசங்களை மட்டுமே வியாபாரமாக்கி வருமானத்தையும் லாபத்தையும் மட்டுமே பார்த்துக்கொண்டிருந்த தமிழ்த் திரைப்படங்கள் இப்போது தான் சமூகத்தை எட்டிப்பார்க்க ஆரம்பித்திருக்கின்றன. சமூகத்திலிருக்கும் அவலங்களையும் படம் பிடித்து காட்டத் தொடங்கியிருக்கின்றன. காதலில் ஆபாசத்தை கலந்து கொச்சைப்படுத்தி வந்த திரைப்படங்கள் இன்று, காதலைக்கூட மென்மையாக, அழகாக, தரமானதாக காட்டத்தொடங்கியிருக்கின்றன. அதற்கு காரணம் இப்போது வருகிற இளையத்தலைமுறை இயக்குனர்களின் சிந்தனையும், பார்வையும், அவர்கள் கற்ற பாடமும் தான்.
இப்படிப்பட்ட சூழலில் தான், சமீபத்தில் தீபாவளியன்று வெளியான இரண்டு தமிழ்ப் படங்களில் ஒன்று, இயக்குனர் ஏ. ஆர். முருகதாஸ் மூளையில் உதித்த ''ஏழாம் அறிவு'' என்ற திரைப்படம். வரலாற்று ஆராய்ச்சி - அறிவியல் ஆராய்ச்சி என பல ஆராய்ச்சிகளை செய்து எடுக்கப்பட்ட திரைப்படமாக விளம்பரம் செய்யப்பட்டு, இளைஞர்களிடையே பல்வேறு எதிர்ப்பார்ப்புகளை உண்டுபண்ணி திரையிடப்பட்ட திரைப்படம் தான் இது. அதனால் இளைஞர் கூட்டம் அலைமோதுகிறது. ஆனால் படம் முழுதும் ஒரு ''உடான்ஸ்'' படமாக போனதில் இளைஞர்களுக்கு ஒரு ஏமாற்றம் தான். வழக்கம் போல் காதில் பூ சுற்றுகிற வேலையை தான் இந்த படமும் செய்திருக்கின்றது.
இந்தப் படத்தில் இன்னொரு விசேஷம் என்னவென்றால், ''உண்மைக் கதை'' என்ற பெயரில் ''ஆறாம் அறிவு'' கூட இல்லாமல் எடுக்கப்பட்டது இந்த ''ஏழாம் அறிவு'' திரைப்படம்.
எப்போதோ மன்னர்கள் ஆட்சி காலத்துல, இந்தியாவிலேயே பொறந்து ஆட்சி செஞ்சிகினு வந்த போதிதர்மன் என்ற பல்லவ மன்னன்னு ஒருத்தன், சீனாவுல கொடிய உயிர்கொல்லி நோயினால பாதிச்ச ஜெனங்களுக்கு தன்னுடைய மருத்துவ திறனால் சீன மக்களை குணமாக்கியட்டாராமா..! இவனுடைய மருத்துவம் திரும்பவும் இந்தாயாவுக்கே போயிடக்கூடாதுன்னு சீனர்களே அவனுக்கு விஷம் கொடுத்து கொன்று சீனாவிலேயே புதைச்சிட்டாங்களாம். இப்படி தானுங்க அந்த ''கதை'' ஆரம்பமாவுது.
பிறகு போதிதர்மனின் மரபணு சோதனைங்கறாங்க.. அந்த போதிதர்மனின் வாரிசான இன்றைய நூற்றாண்டு இளைஞன் ஒருத்தன கண்டுபிடிக்கறாங்க. அந்த பையன் கூட ஒப்புரான போதிதர்மன் மாதிரியே இருக்கானுங்க. இதெல்லாம் நான் மெய்மறந்து பாத்துகிட்டு இருந்தேனுங்களா..! என் காத கவனிக்காம விட்டுட்டேனுங்க... திடீர்னு காதுல பார்த்தா... அய்யோ எவ்வளவோ பெரிய பூ என் காதுல சுத்தி வெச்சிருக்காங்க.. நான் பயந்து போயி பக்கத்துல இருக்கிறவங்கல பாத்தா அவங்க காதிலேயும் அப்படி தான் பூவா சுத்தியிருக்காங்க...!
இநதியாவுல ஏதோ ஒரு மூலையில் இந்த பையன கண்டுபிடிச்ச விஷயம் எப்படியோ சீனாவுல தெரிஞ்சு போயிடுதாம். அங்கிருந்து அவனை கொன்று சாகடிக்க ஒரு வில்லனை அனுப்புராங்கலாம். அப்படி வருபவன் சீனாவிலிருந்து சும்மா வரவில்லை. இந்தியாவில் கொடிய விஷநோயைப் பரப்புவதற்கு கூடவே நோயை பரப்பும் வைரசையும் கொண்டு வருகிறானாம்.
அந்த வைரசை ரோட்டில் திரியும் நாய்க்கு செலுத்துகிறானாம். இதுக்கு பேர் தான் Bio-war - உயிரியல் போராம்.
இதை அப்படியே ஒரு சினிமாத்தனமாக - முட்டாள்தனமாக பார்க்கமுடியாது. இந்த திரைப்படத்தில் இல்லாத ஒன்றை சீனாவோடு சம்பந்தப்படுத்தி சீனாவை வம்புக்கு இழுப்பானேன்.
ஏற்கனவே அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் இந்திய மக்களை சீனாவிற்கு எதிராக திருப்பிவிடும் வேலையில் இறங்கியிருக்கிறது. அதற்கு பத்திரிகை மற்றும் தொலைக்காட்சிகள் போன்ற ஊடகங்களை பயன்படுத்தி சீனாவிற்கு எதிரான பொய்ப் பிரச்சாரத்தை செய்து வருகிறது. மக்களும் அதை உண்மை என்று நம்பும்படியாகத் தான் செய்யப்படுகிறது. இந்த சூழ்நிலையில் தான், சீனாவைப்பற்றி தவறான தகவல்களை இந்தப் படம் தருகிறது.
அறிவுப்பூர்வமான சிந்தனை இல்லாத அறிவியல் நுணுக்கங்களும், விளைவுகளை எண்ணாத வரலாற்று திரிபுகளும் எதிர்மறையாக அமைந்துவிடும் என்பதை யாரும் மறந்துவிடக்கூடாது. அவைகளை யாராலும் ஒருபோதும் ஒப்புக்கொள்ள முடியாது.
பயோ - வார் என்கிற உயிரியல் போர் என்பது இன்றைக்கும் அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் செய்துகொண்டிருக்கிற வேலை என்பதை முதலில் அந்த திரைப்படத்தை தயாரித்தவர்களும், இயக்குனரும், கதாநாயகனும் தெரிந்துகொள்ளவேண்டும். ஒரு நாட்டைப்பற்றியோ அல்லது ஒரு பொருளைப் பற்றியோ எழுதுகிறோம் என்றால் முதலில் அதைப்பற்றிய தகவல்களை தேடவேண்டும். நிறைய படிக்கவேண்டும். பிறகு தான் அதைப்பற்றியான சரியான முடிவுக்கு வரமுடியும்.
அப்படியெல்லாம் செய்யாமல் எடுக்கப்பட்ட இந்த படம் ஒரு அரை வேக்காடு தான். ''7 - ஆம் அறிவை'' எடுப்பதற்கு முன் ஆறாம் அறிவை பயன் படுத்தி இருக்கவேண்டும் என்பதை யாராலும் மறுக்கமுடியாது.
( பயோ-வாரைப் பற்றி பிறகு எழுதுகிறேன்..)
பிறகு போதிதர்மனின் மரபணு சோதனைங்கறாங்க.. அந்த போதிதர்மனின் வாரிசான இன்றைய நூற்றாண்டு இளைஞன் ஒருத்தன கண்டுபிடிக்கறாங்க. அந்த பையன் கூட ஒப்புரான போதிதர்மன் மாதிரியே இருக்கானுங்க. இதெல்லாம் நான் மெய்மறந்து பாத்துகிட்டு இருந்தேனுங்களா..! என் காத கவனிக்காம விட்டுட்டேனுங்க... திடீர்னு காதுல பார்த்தா... அய்யோ எவ்வளவோ பெரிய பூ என் காதுல சுத்தி வெச்சிருக்காங்க.. நான் பயந்து போயி பக்கத்துல இருக்கிறவங்கல பாத்தா அவங்க காதிலேயும் அப்படி தான் பூவா சுத்தியிருக்காங்க...!
இநதியாவுல ஏதோ ஒரு மூலையில் இந்த பையன கண்டுபிடிச்ச விஷயம் எப்படியோ சீனாவுல தெரிஞ்சு போயிடுதாம். அங்கிருந்து அவனை கொன்று சாகடிக்க ஒரு வில்லனை அனுப்புராங்கலாம். அப்படி வருபவன் சீனாவிலிருந்து சும்மா வரவில்லை. இந்தியாவில் கொடிய விஷநோயைப் பரப்புவதற்கு கூடவே நோயை பரப்பும் வைரசையும் கொண்டு வருகிறானாம்.
அந்த வைரசை ரோட்டில் திரியும் நாய்க்கு செலுத்துகிறானாம். இதுக்கு பேர் தான் Bio-war - உயிரியல் போராம்.
இதை அப்படியே ஒரு சினிமாத்தனமாக - முட்டாள்தனமாக பார்க்கமுடியாது. இந்த திரைப்படத்தில் இல்லாத ஒன்றை சீனாவோடு சம்பந்தப்படுத்தி சீனாவை வம்புக்கு இழுப்பானேன்.
ஏற்கனவே அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் இந்திய மக்களை சீனாவிற்கு எதிராக திருப்பிவிடும் வேலையில் இறங்கியிருக்கிறது. அதற்கு பத்திரிகை மற்றும் தொலைக்காட்சிகள் போன்ற ஊடகங்களை பயன்படுத்தி சீனாவிற்கு எதிரான பொய்ப் பிரச்சாரத்தை செய்து வருகிறது. மக்களும் அதை உண்மை என்று நம்பும்படியாகத் தான் செய்யப்படுகிறது. இந்த சூழ்நிலையில் தான், சீனாவைப்பற்றி தவறான தகவல்களை இந்தப் படம் தருகிறது.
அறிவுப்பூர்வமான சிந்தனை இல்லாத அறிவியல் நுணுக்கங்களும், விளைவுகளை எண்ணாத வரலாற்று திரிபுகளும் எதிர்மறையாக அமைந்துவிடும் என்பதை யாரும் மறந்துவிடக்கூடாது. அவைகளை யாராலும் ஒருபோதும் ஒப்புக்கொள்ள முடியாது.
பயோ - வார் என்கிற உயிரியல் போர் என்பது இன்றைக்கும் அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் செய்துகொண்டிருக்கிற வேலை என்பதை முதலில் அந்த திரைப்படத்தை தயாரித்தவர்களும், இயக்குனரும், கதாநாயகனும் தெரிந்துகொள்ளவேண்டும். ஒரு நாட்டைப்பற்றியோ அல்லது ஒரு பொருளைப் பற்றியோ எழுதுகிறோம் என்றால் முதலில் அதைப்பற்றிய தகவல்களை தேடவேண்டும். நிறைய படிக்கவேண்டும். பிறகு தான் அதைப்பற்றியான சரியான முடிவுக்கு வரமுடியும்.
அப்படியெல்லாம் செய்யாமல் எடுக்கப்பட்ட இந்த படம் ஒரு அரை வேக்காடு தான். ''7 - ஆம் அறிவை'' எடுப்பதற்கு முன் ஆறாம் அறிவை பயன் படுத்தி இருக்கவேண்டும் என்பதை யாராலும் மறுக்கமுடியாது.
( பயோ-வாரைப் பற்றி பிறகு எழுதுகிறேன்..)