இடதுசாரிக் கட்சிகளின் மாற்றுக் கொள்கை பிரகடனம்....!

          மக்கள்நலன் காக்கும் மாற்றுக் கொள்கைகளை முன்வைத்து மாற்றுக் கொள்கைகளுக்கான அரசியல் மேடையை உருவாக்கிட இடதுசாரிக் கட்சிகள் தீர்மானித்துள்ளன. இந்த மாற்றுக் கொள்கைகளை நாடு முழுவதும் மக்களிடையே பிரச்சாரம் செய்யும் விதத்தில் தொடர் போராட்டங்கள் மற்றும் இயக்கங்களுக்கு இடதுசாரிக் கட்சிகள் அழைப்பு விடுத்துள்ளன. இதையொட்டி ஜூலை 1-ம்தேதி தில்லியில் நடைபெற்ற இடதுசாரிக் கட்சிகளின் சிறப்பு மாநாட்டில் மாற்றுக் கொள்கைகளுக்கான பிரகடனம் வெளியிடப்பட்டுள்ளது. 

           இடதுசாரிக் கட்சிகளின் மாற்றுக் கொள்கைப் பிரகடனம் வருமாறு:

1. நிலச் சீர்திருத்த நடவடிக்கைகளை அமல்படுத்து, கையகப்படுத்தப்பட்ட உபரி நிலங்களை நிலமற்ற விவசாயத் தொழிலாளர்களுக்கு விநியோகித்திடு, நிலமற்ற மற்றும் வீடில்லாத குடும்பத்தினருக்கு வீட்டுமனைப்பட்டா வழங்கிடு, விவசாயிகளிடமிருந்து நிலங்களைக் கட்டாயப்படுத்தி கையகப்படுத்துவதற்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்திடு, விவசாயிகளுக்கு குறைந்தபட்ச ஆதார விலையைக் கொடுத்திடு, எம்.எஸ்.சுவாமிநாதன் அறிக்கையின் அடிப்படையில் குறைந்தவட்டியில் விவசாயிகளுக்குக் கடன் அளித்திடு.

2. நாட்டின் உள்கட்டமைப்பு வசதிகளைப் பெருக்கிடவும், உற்பத்தித் துறையிலும் மற்றும் இதர தொழிற்சாலைகளிலும் வேலைவாய்ப்பை அதிகரிக்க வழிவகை செய்யும் விதத்தில், பொது முதலீடுகளை அதிகப்படுத்திடு.

3. வரி வருவாய் நடவடிக்கைகளில் உள்ள ஓட்டைகளை அடைத்து, நியாயமான வரிவருவாய்களை வசூலித்திடுவதை உத்தரவாதப்படுத்திடு, நாட்டிற்குள் பாயும் ஊக நிதி இனங்களை முறைப்படுத்திடு, சில்லரை வர்த்தகத்தில் அந்நிய நேரடி முதலீட்டை அனுமதிக்காதே.

4. அனைத்துக் குடும்பத்தினருக்கும் மாதந்தோறும் 35 கிலோ உணவு தானியங்களை அதிகபட்சம் கிலோ ரூ.2 விலைக்கு கொடுப்பதற்கு வகை செய்யும் விதத்தில் அனைவருக்குமான பொது விநியோக முறையை அறிமுகப்படுத்து.

5. மதத்தையும் அரசையும் தனித்தனியே பிரித்து, அரசியலமைப்புச் சட்டத்தில் கூறியிருப்பதுபோல் மதச்சார்பின்மையை அரசின் அடிப்படை விதியாக மாற்றிடு, மதவெறி சக்திகளுக்கு எதிராக உறுதியான நடவடிக்கை எடுத்திடு.

6. கல்வி மற்றும் சுகாதாரத்திற்கு ஒதுக்கீடுகளை அதிகப்படுத்திடு. கல்வி மற்றும் சுகாதார சேவைகளைத் தனியாருக்குத் தாரை வார்ப்பதை நிறுத்து, கல்வி உரிமைச் சட்டம் அமலாக்கப்படுவதை உத்தரவாதப்படுத்து.

7. உயர்மட்ட ஊழலைத் தடுத்திட உறுதியான நடவடிக்கை எடுத்திடு, புலனாய்வு அமைப்புகளுக்கும் தேர்தல் சீர்திருத்தங்களுக்கும் முழுச் சுதந்திரம் அளித்து லோக்பால் சட்டத்தை நிறைவேற்று. 

8. அனைத்து அம்சங்களிலும் பெண்களுக்கு சம உரிமைகள் வழங்கிடு, நாடாளுமன்றம் மற்றும் சட்டமன்றங்களில் மூன்றில் ஒரு பங்கு இடங்களை பெண்களுக்கு ஒதுக்கிடு. தலித்துகளின் உரிமைகளைப் பாதுகாத்திடு, தனியார் துறையிலும் தலித்துகள்/பழங்குடியினருக்கான இட ஒதுக்கீடுகளை அமல்படுத்து, சிறுபான்மையினர் இட ஒதுக்கீடு தொடர்பாக ரங்கநாத் மிஸ்ரா ஆணையம் அளித்த பரிந்துரைகளை அமல்படுத்து. பழங்குடியினருக்கு அரசி யலமைப்புச் சட்டம் ஐந்து மற்றும் ஆறு ஆகிய அட்டவணைகளில் உள்ள உரிமைகளைப் பாதுகாத்திடு.

9. தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் உரிமைகளைப் பாதுகாத்திடு, நியாயமான குறைந்தபட்ச ஊதியத்தையும் சமூகப் பாதுகாப்பு திட்டங்களையும் அமல்படுத்து, ஒப்பந்த முறை, கேசுவல் முறைகளுக்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்திடு.

10. சுயேச்சையான அயல் துறைக் கொள்கையை அமலாக்கு.

Draft of the Declaration Placed at the

National  Convention of Left Parties

At Mavalankar Hall, New Delhi

on July 1, 2013

         Sixty six years after independence, the aim of a developed and prosperous India with equal rights for all citizens seems a distant goal.  The current plight of the country is due to the nature of capitalist development which favours the rich and harms the poor.  The government’s policies are determined by the narrow interests of the big business, the rich and the powerful.  As a result, vast masses of the people  still live in poverty, victims of hunger and disease, with no education and health facilities and opportunities to earn a decent livelihood.  India accounts for one-third of the world’s extreme poor.  Dalits, adivasis, women and the minorities continue to be victims of social oppression.  Their social, economic and democratic rights remain severely curtailed.

           The politics of the country is dominated by money power. Communal and divisive forces have a free run. More and more young people find no worthwhile employment and face a bleak future.  An independent foreign policy and defence of national sovereignty is  compromised.

         Under the rule of the Congress-led UPA government, people suffer from ever increasing  price rise of essential commodities  especially food items; farmers are unable to earn a decent livelihood and there are widespread suicides by farmers; land is being increasingly seized by real estate speculators, mining companies and corporates.  According to the latest survey undertaken by the National Sample Survey Organisation, in the two years between January 2010 and January 2012,  the rate of unemployment rose by a shocking 10.2 per cent;  45 per cent of the children under five years of age are  malnourished;  only 16 per cent of children who enrolled in class-I  managed to reach class-XII; and medicines and health facilities are going beyond the reach of the common people.

           While the people face these miserable conditions, the UPA government has allowed the loot of natural resources like  land, minerals, gas and spectrum by the corporates and big business.  The neo-liberal regime under the UPA government has spawned corruption on a large scale, with no sector being spared from corruption scandals. The UPA government has been generous in forgoing  taxes of the corporates and the rich to the tune of Rs. 5 lakh crore in the last budget.  The government has cut subsidies for petroleum products and fertilizers. For the rich there is a bonanza while for the poor there is austerity.

          The priorities of the Congress-led government are to appease foreign finance capital at the expense of the people.  Foreign supermarket chains are being allowed in retail trade endangering the livelihood of a million shopkeepers and traders. 

           There is a regression in social values with the invasion of market relations and treating women as sex objects.  Women are growingly subject to sexual attacks and violence and denying them an equal status in society.  Dalits continue to  face atrocities, denial of basic rights and exclusion from productive economic activities.  Adivasis  face an existential threat due to displacement from their land and habitats.  The socio-economic plight of the Muslim minorities was brought out in the Sachar Committee Report but nothing much has been done to redress the situation.  Innocent Muslim youth are often targeted in the name of fighting terrorism.

          The Congress-led government has pursued a foreign policy which seeks to align India with the United States of America.  The latest example  being India’s acquiesance  with the rising US-NATO intervention in Syria and the steady reduction of oil supplies from Iran under US pressure. 

          The policies pursued by the UPA government are inherently anti-people and anti-democratic.  The Congress and the UPA have to be opposed and defeated if alternative policies have to be put in place. 

          The BJP represents a more regressive variant of the present regime.  The BJP stands for the communal Hindutva ideology which is married to unalloyed free market capitalism. Narendra Modi, the leader projected by the BJP for the next Lok Sabha elections, symbolizes this reactionary mixture.  The Gujarat model touted by Modi symbolizes this path – pogroms for Muslims and bonanza for the corporates.  The praise for Modi sung by the big corporates cannot conceal the plight of the rural poor and the adivasis and the poor human development record in Gujarat. 

          The BJP which makes much of the corruption of the UPA government is itself tainted with the worst corruption scandals.  Its government in Karnataka became an extension of the mining mafia which looted thousands of crores by illegal mining. 

            The RSS/BJP combine has also fanned tensions and communal violence in several towns in Uttar Pradesh in the last two years. It is waiting for the opportune moment to push the agenda of the Ram temple in Ayodhya and the scrapping of Article 370 of the Constitution with regard to Jammu & Kashmir. 

            The BJP is no alternative to the Congress in terms of programme and policies. It has to be fought and isolated. It is the duty of all patriotic, secular and democratic forces to ensure that the BJP does not come back to power. 

       The politics of the country is being increasingly dominated by money power and business lobbies. Huge amounts of money are being pumped into elections polluting the political system and distorting democracy.  This has to be halted. Electoral reforms to curb money power is an urgent necessity.  The basic reform required is the  introduction of a proportional representation with a partial list system. This will obviate the money and muscle power to a great extent. 

             The country requires a more federal system.  The concentration of powers and resources in the hands of the Centre should be reduced.  The rights and powers of the states have to be enhanced and backward states should be given a special status  as far as devolution of resources are concerned.  This requires the restructuring of Centre-State relations. 

            Both the Congress-led UPA and the BJP-led NDA have been beset with contradictions and have shrunk in size.  This has happened since both the major parties stand for policies and programmes which are not in the interests  of the people but represent the interest of a narrow strata.  What is required today is the rejection of the policies and the political platform of the Congress and the BJP. 

            The country requires an alternative. Such an alternative can emerge only on the basis of alternative policies.  There has to be an alternative policy platform around which a political alternative can be built. 

          Alternative economic policies, defence of secularism and social justice, strengthening federalism and an independent foreign policy are all important features of the alternative policy platform. 

              The Left parties have set out such an alternative policy platform  in the economic, political and social spheres.  The main features of such an alternative platform are:

1)    Implementation of  land reform measures, distribution of  surplus land to the landless, ensuring house sites to each landless household. End to forcible land acquisition. Remunerative prices for farmers and cheap credit based on Swaminathan Commission Report.

2)    Stepping up public investment for infrastructure and setting up manufacturing  and other industries for more employment. Nationalisation of mining and oil resources. Stop disinvestment of public sector shares.

3)    Plug loopholes in taxation measures and ensure collection of legitimate taxes; regulation of speculative financial flows into the country; stop the opening up of financial sector. No FDI in retail trade.

4)    Introduction of  universal public distribution system with 35 kgs of foodgrains at a maximum price of Rs. 2 a kg per month for all families.  Food Security law should be passed to ensure this. 

5)    Separation of religion and State as the basic principle of secularism to be embedded in the constitution; firm action to curb communal forces.

6)    Increasing allocations for education and health.  Stop privatization of education and health services.  Guarantee implementation of Right to Education Act.

7)    Firm measures to curb high level corruption; enact Lokpal legislation with independent powers of investigation. Electoral reforms.

8)    Equal rights for women in all spheres.  One-third reservation for women in Parliament and legislatures; protection of rights of dalits and extension of reservation for SC/STs in the private sector.  Implementation of Ranganath Mishra Commission on reservation for minorities. Protection of Fifth and Sixth Schedule rights for adivasis.

9)    Rights of the working classes - enforcement of fair minimum wage and social security measures.  End contractualisation and casualisation of labour.

    10) Adopt an independent foreign policy.

         The Left parties appeal to all democratic parties and mass organisations to support this alternative political platform. The Left parties will conduct a political campaign to mobilize support for this platform.  Let us go forward towards building a powerful political alternative.