வாரணாசியை மாற்ற ஜப்பான்காரன் தான் வரவேண்டுமா...?

                            நேற்று ஜப்பான் நாட்டிற்கு 5 நாள் பயணமாக நமது பிரதமர் நரேந்திரமோடி கிளம்பிச்சென்றார். இந்த முறை ஜப்பானுக்கு போகும் போது என்ன ''ஸ்டண்ட்'' அடிக்கப்போகிறார் என்பதை மிகுந்த ஆவலாய் பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். அந்த அளவிற்கு நரேந்திரமோடி ஒரு ''நகைச்சுவை நாயகனாக'' ஆகிவிட்டார். இப்படித்தான் 16 வருஷத்திற்கு முன்னாடி இந்தியாவில் தொலைந்து போன நேபாள நாட்டு   சிறுவனை இளைஞனாய் வளர்த்து சென்ற மாதம் நேபாள நாட்டிற்கு சென்ற போது அவனை அவனுடைய குடும்பத்தாருடன் சேர்த்துவைத்து செல்ஃபி-ல படமெடுத்து ட்வீட்டரில்  எல்லாம் போட்டு அசத்தினார் அல்லவா...? 

              அதேப்போல், ஹீரோஷீமா - நாகசாகியில் அமெரிக்கா குண்டு வீசியபோது, அங்கிருந்து உயிருக்கு பயந்து இந்தியாவிற்கு தப்பி ஓடிவந்த இரண்டு ஆட்டுக்குட்டிகளை 72 ஆண்டுகளாய் வளர்த்து, இத்தனை ஆண்டுகளாக நாகசாகியில் தன் குட்டிகளுக்காக ஏங்கிக்கொண்டிருக்கும் அம்மா ஆட்டிடம் ஜப்பானிய மொழியிலேயே பேசி சேர்த்து வைப்பார் என்று எதிர்ப்பார்த்தேன். நரேந்திரமோடி ஒரு இந்திய பிரஜையின் எதிர்ப்பார்ப்பை மதிக்காமல் ஏமாற்றிவிட்டார். ஆனால் அதற்கு பதிலாக வேறொரு தமாசை அரங்கேற்றியிருக்கிறார். 

                  தன்னை நாடாளுமன்ற உறுப்பினராக தேர்ந்தெடுத்த வாரணாசியை ''ஸ்மார்ட் சிட்டியாக'' மாற்றப்போகிறாராம்.  ஒரு ''ஹோலி சிட்டி'' ஸ்மார்ட் சிட்டியாகப்போகிறது. மதம், வழிபாடு, புண்ணிய ஸ்தலம்,  மூடநம்பிக்கைகள், சடங்குகள் என்ற பெயரில் ''புனித நகரமாக'' மதவாதிகளால் சொல்லப்படும் வாரணாசியை மாற்றுவதற்கு  ஜப்பான் மூளை தான் வேண்டுமா...? இந்திய மூளை போதாதா...? உண்மையிலேயே இத்தனைக்காலமாக வாரணாசியை பற்றியிருக்கும் புரையோடிப்போன பழமைவாதம், வெறித்தனமான வழிபாட்டு முறைகள், புண்ணிய ஸ்தலம் என்ற பெயரில் பகுத்தறிவுக்கு அப்பாற்பட்ட மூடநம்பிக்கைகள், வீணான சடங்குகள் - சம்பிரதாயங்கள்  அனைத்தையும் துடைத்து தூக்கி எறிந்தாலே போதும் வாரணாசி நிச்சயம் ஸ்மார்ட் சிட்டியாக மாறிவிடுமே. அதை நாம் தானே செய்யவேண்டும். ஸ்மார்ட் சிட்டி என்றால் என்ன...? தமிழில் ''நுண்ணறி நகரம்'' அல்லது ''திறன் நகரம்'' என்று பொருள். இந்த வார்த்தைகளுக்கு பொருள்படும்படி  மாறினால் தானே  வாரணாசியை ''உண்மையான'' ஸ்மார்ட் சிட்டி என்று அழைக்கமுடியும்.

           அதைவிடுத்து ஜப்பான்காரர்களை வைத்துக்கொண்டு அரிதாரம் பூசி அலங்காரம் செய்வதன் மூலம் ஸ்மார்ட் சிட்டியாக மாற்றமுடியாது. நம் பாட்டன் பாரதி கூட வாரணாசிக்கு சென்ற போது  தான் மனம் கிளர்ந்து மாறினான். ''வாரணாசி தான் என்னை மனிதனாக மாற்றியது'' என்று சொன்ன பாரதி, வாரணாசிக்கு சென்றபோது அங்கு மதம், வழிபாடு, மூடநம்பிக்கை, தீண்டாமை என்ற மனிதகுலத்திற்கெதிரான - பெண்களுக்கெதிரான தேவையில்லாத சடங்குகள் - சம்பிரதாயங்கள் என்ற பெயரால் நடக்கும் அக்கிரமங்களை எல்லாம் பார்த்த பிறகு தான் பிராமணிய  அடையாளங்களான குடுமியையும், பூணூலையும் அறுத்தெறிந்து மனிதனாக மாறினான். சக மனிதர்களை மனிதனாக மதிக்கின்ற மனிதனாக மாறினான்.  பாரதி அன்று கண்ட அதே புரையோடிப்போன அக்கிரமங்கள் மதத்தின் பெயரால் இன்னும் நடந்துகொண்டுதான் இருக்கின்றன. அதையெல்லாம் துடைத்தெரியாமல் வாரணாசி ஒரு ஸ்மார்ட் சிட்டியாக மாறிவிடமுடியாது. அதுமட்டுமல்ல, வாரணாசியில் உடம்பில் ஒட்டுத் துணியில்லாமல் உடல் முழுதும் சாம்பலை பூசிக்கொண்டும் நரமாமிசங்களை சாப்பிட்டுக்கொண்டும் அநாகரீகமாக சுற்றித்திரியும் சாமியார்களை நரேந்திரமோடி என்ன செய்யப்போகிறார்....? ஜப்பானியர்கள் இங்கு வந்து அவர்களை பார்த்தால் இப்படித்தான் இருக்கிறது இந்திய தேசம் என்று கேலி செய்வார்கள். அப்படிப்பட்ட சாமியார்களையும், மதம் சார்ந்த நடவடிக்கைகளையும், மூடநம்பிக்கைகளையும் ஒழித்தலோழிய வாரணாசியை ''ஸ்மார்ட் சிட்டியாக'' மாற்றமுடியாது. இவைகளை வைத்து தானே மோடியும், பாரதீய ஜனதாக்கட்சியும் ஆட்சியையும், கட்சியையும் நடத்துகிறார்கள். அதனால் அவைகளை ஒழிக்க முன்வருவார்களா...?  

             இவைகளையெல்லாம் மாற்றாமல் ஜப்பானால் வாரணாசியை ஸ்மார்ட் சிட்டியாக மாற்றமுடியாது மிஸ்டர்.நரேந்திரமோடி....! அதுமட்டுமல்ல உங்களின் இந்த திட்டம் என்பது வீண் செலவுகளுக்கும் ஊழலுகளுக்கும் தான் வழிவகுக்கும்.

தமிழக மக்களே... மீண்டும் மீண்டும் முதலமைச்சர்களை திரையரங்கில் தேடாதீர்கள்...!

                 

           அண்மையில் பாரதீய ஜனதாக்கட்சியின் தமிழக மாநிலத்தலைவராக தமிழிசை சவுந்தரராஜன் பொறுப்பேற்றதிலிருந்து தமிழக சட்டமன்றத்தின் மீது தனது பார்வையை திருப்பியிருக்கிறார். இதுவரையில் ஒரு சட்டமன்ற உறுப்பினர்கள் கூட இல்லாத தமிழக சட்டமன்றத்தை கைப்பற்றி ஆட்சியை கைப்பற்றுவதற்கான திட்டத்தில் இறங்கியிருக்கிறார். அதற்கு வருகிற   2016 - ஆம் ஆண்டு நடைபெறவிருக்கின்ற தமிழக சட்டமன்றத்தேர்தலில், நாடாளுமன்றத்தேர்தலை போன்று ஏதாவது ''மோடி வித்தையை'' காட்டி தமிழக மக்களை கவர்ந்திழுக்க பல்வேறு திட்டங்களை தீட்டிவருகிறார். அந்த நேரத்தில் அவர்கள் மூலையில் உதித்த திட்டம் தான், ''ரஜினிகாந்த வலையை'' போட்டு தமிழக மக்களை சிக்கவைத்து ஓட்டுகளை பெருவது என்ற முயற்சியில் முனைப்புடன் ஈடுபட தொடங்கியிருக்கிறார்கள்.

            அதன் அடிப்படையில் நடிகர் ரஜினிகாந்தை பாரதீய ஜனதாக்கட்சியில் இழுப்பதற்கு ''தூது விடும் படலத்தில்'' இறங்கியிருக்கிறது பாஜகவின் தமிழக தலைமை. அதுமட்டுமல்ல... இன்னுமொரு படி மேலே போய், ''பிரதமர் வேட்பாளராக'' மோடியை அறிவித்து மோடி வித்தை காட்டியது போல்,  நடிகர் ரஜினிகாந்தை ''முதலமைச்சர் வேட்பாளராக'' அறிவித்து ''காந்தவலை'' விரித்து தமிழக மக்களை ஈர்ப்பது வரையில் பாரதீய ஜனதாக்கட்சி யோசித்துவருகிறது. பாஜகவின் இந்த பகல் கனவு நனவாகுமா ஆகாதா என்பது நடிகர் ரஜினிகாந்த் சொல்லும் பதிலில் தான் இருக்கிறது என்பது  வேறு விஷயம். 

             இதிலிருந்து நமக்கு ஒன்று மட்டும் புரிகிறது. தமிழ்நாட்டில் நடிகர் - நடிகைகளை காட்டினால் தான் தங்களுக்கு வெற்றிபெருமளவிற்கு ஓட்டு கிடைக்கும் என்பதை தமிழகத்திலிருக்கும் அரசியல் கட்சிகள் புரிந்துவைத்திருக்கின்றன என்பது நமக்குப் புரிகிறது. அதிலும் மாநில முதலமைச்சராக ஒரு நடிகரை தான் தேர்ந்தெடுப்பார்கள் என்கிற அளவிற்கு தமிழக மக்களை புரிந்து வைத்திருக்கிறார்கள் என்பதை பார்க்கும்போது உண்மையிலேயே நாமெல்லாம் வெட்கப்படவேண்டும். ஏனென்றால் 1967-ஆம் ஆண்டிலிருந்து தமிழக மக்கள் தமிழகத்தின் முதலமைச்சரை திரைப்படத்தில் தான் தேடி கண்டுபிடித்து தேர்ந்தெடுத்து உட்காரவைத்திருக்கிறார்கள் என்பது தான் உண்மை. இன்றுவரையில் நடிகர்களை நம்பித்தான் தமிழகத்தின் ஆட்சியை ஒப்படைக்கிறார்கள்.  அண்ணாதுரை, கருணாநிதி, எம்ஜிஆர்., வி.என். ஜானகி, ஜெயலலிதா ஆகிய முதலமைச்சர்கள் திரைப்படத்திலிருந்து வந்தவர்களே. அதுமட்டுமல்ல, தமிழக மக்கள் எஸ்.எஸ்.ராஜேந்திரன், சரத்குமார், ராதாரவி, விஜயகாந்த் போன்றவர்களை சட்டமன்றத்திற்கும், எஸ்.எஸ்.சந்திரன்,  ராமராஜன், நெப்போலியன் போன்றவர்களை பாராளுமன்றத்திற்கும் அனுப்பிவைத்து அழகு பார்த்தார்கள். திரைப்படத்தில் முகம் காட்டினால் போதும், மக்களின் மனதில் இடம்பிடித்து விடலாம். பின்பு அதே மக்களின் ஆதரவோடு சட்டமன்றத்திலும், பாராளுமன்றத்திலும் இடம் பிடித்துவிடலாம் என்றும், அடுத்து முதலமைச்சர் இருக்கையில் அமர்ந்து விடலாமென்றும் தான் திரைப்பட நடிகர்களும் நடிகைகளும் அரசியலுக்குள் நுழைகிறார்கள். நாட்டிற்காகவும், மக்களுக்காகவும் உழைத்தவர்களையும், தியாகம் செய்தவர்களையும் ஓரங்கட்டிவிட்டு, வருமானம் ஒன்றே குறிக்கோளாய் கொண்டு அரிதாரம் பூசி கோடிக் கோடியாய் சம்பாதித்து அரசுக்கு கட்டவேண்டிய வரியை கூட முழுமையாக கட்டாமல் ஏமாற்றும் நடிகர் - நடிகைகளை இந்த நாட்டின் முதலமைச்சராக, சட்டமன்ற உறுப்பினராக, பாராளுமன்ற உறுப்பினராக தேர்ந்தெடுத்து உட்காரவைப்பது என்பது தமிழகத்தின் சாபக்கேடாகப் போய்விட்டது. 

                 தமிழக மக்களே... ஒரே ஒரு வேண்டுகோள் ....!  இனிமேலும்  தமிழக முதலமைச்சரை திரையரங்குகளிலும், திரைப்படங்களிலும் தேடாதீர்கள். கடந்த 47 ஆண்டுகளாக தமிழகம் சீரழ்ந்தது போதும். இனிமேலாவது மக்களுக்காகவும், மக்களின் உரிமைகளுக்காகவும், அவர்களின் உயர்வுக்காகவும், உண்மையான அரசியல் விடுதலை, சமூக விடுதலை மற்றும் பொருளாதார விடுதலைக்காகவும் வீதியில் இறங்கிப் போராடுபவர்களை தேர்ந்தெடுங்கள்.  உங்கள் முதலமைச்சரை பொதுமக்களிடம் தேடுங்கள். வீதியில் மக்கள் கூட்டத்தில் தேடுங்கள். போராட்டக்களத்தில் போராளிகள் மத்தியில் தேடுங்கள். இன்று வீதியில் உங்களுக்காக முழங்கிக்கொண்டிருப்பார்கள். நாளை உங்களுக்காக சட்டமன்றத்திலும், பாராளுமன்றத்திலும் உங்களுக்காக உழைத்திடுவார்கள் எந்தவித எதிர்ப்பார்ப்பும் இல்லாமல். சிந்தித்து பாருங்கள்.  

''மூளைச்சாவு'' என்ற பெயரில் உடல் உறுப்புகளுக்காக செய்யப்படும் உயிர் கொலை...!

        

            அண்மைக்காலமாக சாலைவிபத்துகளில் கீழே விழுந்து தலையில் அடிப்பட்டு மயக்கமான நிலையில் மருத்துவமனைக்கு எடுத்துச்சென்றால், அவருக்கு ''மூளைச்சாவு''  ஏற்பட்டிருக்கிறது என்று சொல்லி உயிரோடு இருக்கும் அவரை அறுத்து, அவரது உடலில் நல்லவிதமாக இயங்கிக்கொண்டிருக்கும் இதயம், கண்கள், சிறுநீரகம், கணையம், கல்லீரல் போன்றவற்றை அப்படியே வெளியே எடுத்து அதன் இயக்கம் அடங்குவதற்குள் குறிப்பிட்ட நேரத்திற்குள், வேகமாக  அந்த உறுப்புகள் பாதிக்கப்பட்டு மாற்று உறுப்புக்காக காத்துக்கொண்டிருப்பவர்களுக்கு அறுவை சிகிச்சையின் மூலம் பொருத்தப்பட்டு அவர்களை உயிர்பிழைக்கச் செய்கிறார்கள். மூளைச்சாவு ஏற்பட்ட ஒருவரை இப்படியாக சாகடித்து குறைந்தது ஐந்து பேரையாவது  உயிர்பிழைக்கச் செய்கிறார்கள். 

            இது ஓர் அங்கிகரிக்கப்பட்ட ''உயிர் கொலை'' என்று தான் சொல்லவேண்டும். இதை சட்டமும், அரசாங்கமும் எப்படி அனுமதிக்கிறது என்று தான் புரியவில்லை. உடல்நிலை முற்றிலும் பாதிக்கப்பட்டு உயிர்வாழ முடியாதவர்களுக்கு  கூட ''கருணை கொலைக்கே'' அனுமதியளிக்காத சட்டம் இந்த உயிர் கொலையை எப்படி வேடிக்கைப்பார்க்கிறது என்று தான் புரியவில்லை. மூளைச்சாவு ஏற்பட்டவர்களுக்கு இதயம் இயங்கும், மூச்சுக்காற்று உள்ளே போய் வெளியே வரும், இரத்த ஓட்டம் இருக்கும், நாடி துடிப்பு இருக்கும், சிறுநீரகங்களும் அதன் வேலையை செய்துகொண்டுதான் இருக்கும், வயிறு உணவு கேட்கும், அதுமட்டுமல்ல மருத்துவர்களால் மூளை இறந்து விட்டதாக சொல்லப்படும் மூளை கூட இயங்கிக்கொண்டுதான் இருக்கும். ஆனால் எந்தவித சலனமும் அசைவும் இல்லாமல் படுத்துக்கொண்டிருப்பார். உயிரோடு தான் இருப்பார். அப்படி உயிரோடு இருப்பவர்களை அறுத்து இயங்கிக்கொண்டிருக்கும் உடலுறுப்புகளை எடுத்து ஒருவரை சாகடிப்பது என்பது எந்தவகையில் நியாயமாகும். பல தனியார் மருத்துவமனைகளில் சிறுநீரகம் திருடுவதற்கும் இதற்கும் வித்தியாசமில்லை. இரண்டும் ஒன்று தான். மூளை இறந்துவிட்டால் மேலே சொன்ன அத்தனை இயக்கமும் நின்றுவிடும். அதனால் இது மூளைச்சாவு இல்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
                ஒன்றும் அறியாத அப்பாவிகள் தான் இதில் பெரும்பாலும் பலியாகிறார்கள். அறிவியல் மற்றும் மருத்துவம் அதீதமாக வளர்ந்துவிட்ட இன்றைய காலக்கட்டத்தில் தலையில் அடிப்பட்டு கோமா நிலைக்கு போனவர்களை இந்த மருத்துவத்தால் காப்பாற்றமுடியாதா...? நிச்சயம் முடியும். அதற்கு காலதாமதம் ஆகலாம். நேரமும் பணமும் செலவாகலாம். அதுவரையில் அவர் உயிரோடு தான் இருப்பார். நிச்சயமாக ஒரு நாள் எழுந்து நடமாடுவார். ஆனால் அதுவரையில் காத்திராமல், தனியார் மருத்துவமனையை சேர்ந்தவர்கள் பாதிக்கப்பட்டவரின் குடும்பத்தை ''மூளைச்சலவை'' செய்துவிடுகிறார்கள். கோமாவில் இருப்பவர் எழுந்து நடமாட வாய்ப்பில்லை என்று சொன்னால் கூட பரவாயில்லை. உயிர்பிழைக்க வாய்ப்பில்லை அல்லது எழுந்து நடமாட அதிக காலம் பிடிக்கும், அதற்கு அதிக செலவாகும், அதற்கு மாதங்களாகலாம், வருஷங்களாகலாம் அல்லது எழுந்திருக்காமல் கூட போய் இறந்து விடலாம் என்றெல்லாம் குழப்பி உடலுறுப்பு தானத்திற்கு சம்மதிக்க வைத்துவிடுகிறார்கள்.
                 சரி... இந்த உடலுறுப்புகளை அந்த அப்பாவிகளிடமிருந்து தானமாக பெறுகிறார்களே தவிர, உடலுறுப்புகள் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு தானமாக பொருத்தி அறுவை சிகிச்சை செய்வதில்லை. அந்த மாற்று அறுவை சிகிச்சைகளுக்கு பல இலட்சங்களை பெறுகிறார்கள். அப்படியென்றால் இதுபோன்ற மாற்று அறுவை சிகிச்சை என்பது வசதிபடைத்தவர்களுக்கு மட்டுமே நடத்தப்படுகிறது. உடலுறுப்புகள் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் தனியார் மருத்துவனையில் மாற்று அறுவை சிகிச்சைக்காக அனுமதிக்கப்படும் போதே, நகரம் முழுதும் உள்ள மற்ற எல்லா மருத்துவமனைகளிலும், அது சம்பந்தப்பட்ட மருத்துவர்களிடமும் உடனடியாக பதியப்படுகிறது. சாலைவிபத்தில் மூளைச்சாவு அடைந்து வருபவர்களை அவர்களுக்கு மருத்துவம் செய்து நடமாட வைப்பதற்கு பதிலாக, ''உடலுறுப்புதானம்'' என்ற பெயரில் உயிர் கொலை செய்துவிடுகிறார்கள்.
              இனியாவது அரசாங்கமும், சட்டத்துறையும், பொதுமக்களும் விழித்துக்கொள்ள வேண்டும். எதிர்காலத்தில் இது போன்ற உயிர்கொலையை விசாரிக்க வேண்டும். மேலும் நடக்காமல் தடுத்து நிறுத்தவேண்டும்.

80 நாட்களிலேயே மோடி பலூன் புஸ்ஸ்ஸ்.......!

                               ஊதி ஊதி பெரிதாக்கி வானளாவி பறக்கவிடப்பட்ட மோடி கேஸ் பலூன், மத்தியில் ஆட்சிப்பொறுப்பேற்று எண்பதே நாட்களில் ''புஸ்ஸ்ஸ்'' என்று காற்று இறங்கிவிட்டது. கடந்த வாரம்  பீகார், மத்தியபிரதேசம், பஞ்சாப், கர்நாடகம் ஆகிய 4 மாநில சட்டசபைக்கான 18  தொகுதிகளுக்கு இடைத்தேர்தல் நடைபெற்றது. இதில் வெறும் 7 இடங்களில் மட்டுமே மோடி - அமித்ஷா தலைமையிலான பாரதீய ஜனதாக் கட்சி வெற்றிபெற முடிந்தது என்பதும், மற்ற 11 இடங்களில் எதிர்க்கட்சிகள் வெற்றிருக்கின்றன என்பதும் கூர்ந்து கவனிக்கப்பட வேண்டும்.
             மோடி பதவியேற்று இன்னும் 100 நாட்கள் கூட ஆகவில்லை. மோடியின் ''அகாஜூகா'' வேலையை   மக்கள் புரிந்துகொண்டுவிட்டார்கள் என்பதை தான் இந்த தோல்வி காட்டுகிறது. 

''நீயா... நானா...'' - நேர்மையான மருத்துவர்கள் கோபப்படமாட்டார்கள்...!

 கட்டுரையாளர் : அக்குஹீலர்.ர.கார்த்திகேயன்
                                  முகநூல் :   Rk Acu
        
             கடந்த 17-08-2014 அன்று விஜய் தொலைக்காட்சியில் ஒளிபரப்பப்பட்ட நீயா நானா நிகழ்ச்சி மருத்துவர்களிடையே பெரும் கொந்தளிப்பை ஏற்படுத்தியிருக்கிறது. நிகழ்ச்சியின் விவாத பொருள் - மருத்துவர்கள் கமிசன் தொகையை எதிர்பார்த்து தேவையில்லாத டெஸ்டுகளை நோயாளிகளுக்கு பரிந்துரைக்கின்றனர் என்பது.இந்த நிகழ்ச்சியை தொகுத்து வழங்கிய தொகுப்பாளர் கோபிநாத் தவறான அறிவியல்பூர்வமற்ற கருத்துக்களை கூறி மக்களை திசைதிருப்புகிறார் என்று மக்கள் நலனில் மிகுந்த அக்கறை கொண்ட IMA மற்றும் இதர அமைப்புகளை சேர்ந்த மருத்துவர்கள் குற்றம் சாட்டுகின்றனர்.
           பொது மக்களின் மீது கொண்ட அளவு கடந்த அக்கறை கோபமாக உருமாறி அவர்களை போராட்ட களத்தில் இறக்கி விட்டிருக்கிறது. முதல்வரின் தனிப்பிரிவுக்கு புகார் அனுப்புவது, தனியாக வெப்சைட் ஆரம்பித்து கருத்துக்களை பதிவு செய்வது, முகநூலில் கருத்துரைகளை பரப்புவது என்பதோடு நில்லாமல் தெருவில் இறங்கி போராடவும் ஆரம்பித்துள்ளது வீறு கொண்ட மருத்துவர் கூட்டம்.
              இருந்தாலும் MBBS படித்து முடித்தவுடன் மருத்துவர்கள் தமிழை மறந்து விட்டதால் சொல்லி வைத்தது போல் அவர்களின் பதிவுகள் அனைத்தும் ஆங்கிலத்திலேயே உள்ளது. மக்களுக்கு புரியாது என்று தெரிந்திருந்தாலும் புரியாத மொழியில் prescription எழுதுவது முதல், நோயை மக்களுக்கு புரியாத மொழியிலேயே பேசி பழக்கப்பட்டதால் அவர்கள் இப்படி செய்து இருக்கலாம். இருந்தாலும் எந்த மக்களுக்காக போராடுகின்றனரோ அவர்களிடம் தெளிவான நிலைப்பாட்டை எடுத்து கூற கீழ்கண்ட கேள்விகளுக்கு தமிழிலேயே பதில் அளிப்பார்கள் என்று நம்புகிறோம்.

              1. மக்களை தவறான முறையில் அறிவியல்பூர்வமற்ற செய்திகளை கூறி திசை திருப்புகிறார் என்று கோபிநாத் மீது குற்றச்சாட்டு வைத்துள்ளீர்கள்.அவர் வாங்கிய காசுக்கு பேசுகிறார் என்றும் கூறுகிறீர்கள். உண்மை தான். ஆனால் காம்ப்ளான் விளம்பரம் முதல் கக்கூஸ் கழுவும் திரவம் வரை அனைத்து விளம்பரத்திற்கும் யாராவது ஒருத்தர் டாக்டர் கோட் மாட்டி கொண்டு வந்து விளம்பரம் கொடுக்கிறார். அவர்கள் அனைவரும் மருத்துவர்கள் தானா? அந்த மருத்துவர்கள் கூறுபவை அனைத்தும் உண்மையா? அவர்கள் எல்லாம் காசுக்காக மக்களை தவறாக வழிநடத்தவில்லையா? அவர்களுக்கு எதிராக இதுவரை ஒரு துண்டறிக்கை கூட வந்ததில்லையே, ஏன்?

              2. மக்கள் சுய மருத்துவம் மேற்கொள்ள கூடாது என்று மிகுந்த அக்கறையுடன் கூறுகிறீர்கள். சின்ன தலைவலி, காய்ச்சல் என்றாலும் ஆஸ்பத்திரிக்கு தூக்கி வாருங்கள், அது hematoma,carcinoma,malaria என்று எதுவாக வேண்டுமானாலும் இருக்கலாம் என்று மக்களுக்கு எச்சரிக்கை விடுக்கிறீர்கள். ஆனால் தினசரி தலைவலிக்கு crocin, காய்ச்சலுக்கு vicks action 500, மூட்டுவலிக்கு volini spray, உடல் சோர்வு, உடல் வலிக்கு neurobion என்று பல பன்னாட்டு மருந்து கம்பெனிகள், மக்களை சுயமருத்துவம் மேற்கொள்ள சொல்லி தூண்டுகிறதே! அவர்களை எதிர்த்து நீங்கள் வீறு கொண்டு எழாதது ஏன்?

                3. இந்திய மருந்து சந்தையில், மருந்துகள் நுழைய பல கட்ட ஆய்வுமுடிவுகளுக்கு உட்படுத்தப்பட வேண்டும். ஆனால் cipla போன்ற சில மருந்து கம்பெனிகள் மருத்துவர்களுடன் கூட்டு சேர்ந்து முறைகேடான செயல்களில் ஈடுபட்டு தவறான ஆய்வறிக்கையை தயாரித்து சந்தையில் நுழைந்துள்ளன. இது தொடர்பான பாராளுமன்ற நிலைக்குழு அறிக்கை சமர்ப்பிக்கப்பட்டு,ஊடகங்களிலும் அந்த செய்தி வந்திருந்த்து. இது மக்களை ஏமாற்றும் செயல் மட்டும் அல்ல, அந்த மருந்துகளை பரிந்துரை செய்யும் மருத்துவர்களையும் ஏமாற்றும் செயல்.
 http://www.frontline.in/static/html/fl2913/stories/20120713291300800.htm
இப்போது கோபிநாத் என்ற தனி மனிதனுக்கு எதிராக குரல் கொடுக்கும் எந்த மருத்துவரும் அப்போது பன்னாட்டு நிறுவன்ங்களுக்கு எதிராக போராடவில்லையே ஏன்?


              4. நீயா நானா நிகழ்ச்சியின் விவாத பொருளான, பரிசோதனை நிலையங்களிடமிருந்து கமிசன் பெறுவது என்பது மருத்துவர்களின் தொழில் தர்மம்-professional ethics தொடர்பானது. இந்த professional ethics ஐ கண்காணிக்க கூடிய இந்தியாவின் உயர் அதிகார அமைப்பான Medical council of India வின் உறுப்பினராக உள்ளவர், கேதன் தேசாய். இவர் மருத்துவ கல்லூரிகளுக்கு அனுமதி வழங்கியதில் ஊழல் செய்ததால் கைது செய்யப்பட்டவர். இவரிடமிருந்து கிலோ கணக்கில் தங்கமும், லாரி லாரியாக பணமும் கைப்பற்றப்பட்டது. ஆனால் இவரை MCI உறுப்பினராக குஜராத் மாநில மருத்துவ கவுன்சில் எதிர்ப்புகள் இல்லாமல் தேர்வு செய்துள்ளது. கேதன் தேசாயை தங்களது professional ethics ஐ கண்காணிக்கும் அமைப்பின் உறுப்பினராக அனுமதித்துள்ள மருத்துவர்கள், professional ethics குறித்து கேள்வி எழுப்பிய கோபிநாத் “எங்களின் கால் தூசுக்கு ஈடில்லை” என்று முகநூலில் பதிவிட என்ன தகுதி உள்ளது?

http://timesofindia.indiatimes.com/india/Ketan-Desai-is-back-in-Medical-Council-of-India/articleshow/24841425.cms


                 5. நீயா நானா நிகழ்ச்சிக்கு எதிராக போராட்டம் நடத்திய மருத்துவர் அமைப்புகளில், IMA என்று அழைக்கப்படும் INDAIN MEDICAL ASSOCIATION னும் ஒன்று. இவர்கள், தங்களின் மேல்மட்ட அமைப்பான WORLD MEDICAL ASSOCIATION க்கு இந்திய பிரதிநிதியாக ஊழல் குற்றச்சாட்டுக்கு ஆளான கேதன் தேசாயை அனுப்பி வைத்துள்ளனர். மக்கள் நலனில் அக்கறை கொண்டு தான் போராட்டத்தில் இறங்கியுள்ளோம் என்று இவர்கள் கூறுவது ஊரை ஏமாற்றும் வேலை இல்லையா..?


இவை மட்டும் அல்ல :


NESTLE கம்பெனி எருதிலிருந்து தயாரிக்கும் ஜூஸ் ஐ, kitkat சாக்லேட் இல் சேர்ப்பதாக ஒத்து கொண்டுள்ளார்கள்.

FAIR & LOVELY கம்பெனி அது தயாரிக்கும் கிரீம் இல், பன்றி கொழுப்பிலுள்ள ஆயில் ஐ கலப்பதாக, சென்னை உயர் நீதிமன்றத்தில் ஒரு வழக்கில் ஒத்து கொண்டுள்ளது.

VICKS பல ஐரோப்பிய நாடுகளில், அது விஷம் என்று தடை செய்யப்பட்டுள்ளது. ஆனால், நமது நாட்டில், அது நாள் முழுவதும் தொலைக்காட்சியில் விளம்பரபடுத்தபட்டு வருகிறது.

LIFE BOUY குளிக்கும் சோப்பு அல்ல, மேலும், கழிவறை சோப்பும் அல்ல. ஆனால், அது ஒரு cabolic சோப்பு, மிருகங்களை குளிப்பாட்ட பயன்படுவது. ஐரோப்பாவில், அது நாய்களை குளிப்பாட்ட பயன்படுகிறது, ஆனால், நம் நாட்டில் ? மாப்ளே, நீ எந்த சோப்பு போட்ற?

COKE மற்றும் PEPSI ஆகியவை, உண்மையில், கழிவறையை சுத்தம் செய்பவை. அதில் 21 மாறுபட்ட விஷம் கலந்திருப்பதாக நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது. அதனால் தான்  அதன் விற்பனையை இந்திய பாராளுமன்றத்தில் தடை செய்யப்பட்டுள்ளது. அப்போ, இந்தியன் எல்லாம் இளிச்சவாயனா?

           வெளிநாட்டு கம்பனிகள் ஊட்டச்சத்து மிக்க பானம் என்று, பூஸ்ட், காம்ப்ளான், HORLICKS, மல்டோவா, PROTINEX ஆகியவற்றை விற்கின்றன. ஆனால், அதை, இந்தியாவில் டெல்லியில் ALL INDIA INSTITUTE (இந்தியாவில் உள்ள மிக பெரிய பரிசோதனை சாலை) இல், பரிசோதித்தபோது, நிலகடலையிளிருந்து எண்ணையை பிரித்தெடுத்த பிறகு வரும் கழிவிலிருந்து தயாரிக்கபடுகிறது. அது, விலங்குகள் உணவாகும். இந்த கழிவிலிருந்தே, ஆரோக்கிய பானங்கள் தயாரிக்கிறார்கள்.

             ஹிந்தி சூப்பர் ஸ்டார் அமிதாப் பச்சனுக்கு பத்து மணி நேர தொடர்ச்சியான அறுவை சிகிச்சை நடந்தது. அவரது, பெரிய கணையத்தை மருத்துவர்கள் அறுத்து, அகற்றி விட்டார்கள். அதன் பிறகு, மருத்துவர்கள், அது கெட்டு போக காரணம், coke மற்றும் பெப்சி குடித்ததே என்று. அதிலிருந்து, அவர் பெப்சி, coke ஆகிய விளம்பரங்களுக்கு நடிப்பதில்லை.


PIZZA பற்றி பார்ப்போம்.
PIZZA விற்கும் கம்பனிகள்
"Pizza Hut, Dominos,
KFC, McDonalds,
Pizza Corner,
Papa John’s Pizza,
California Pizza Kitchen,
Sal’s Pizza"
இவை அமெரிக்கன் கம்பனிகள்.
PIZZA சுவையாக இருக்க வேண்டி, E-631 என்ற flavor Enhancer சேர்க்கபடுகிறது. இது, பன்றி, கோழி இறைச்சியில் இருந்து தயாரிக்கபடுகிறது.

● கீழ்கண்ட குறியீடுகள், உங்கள் உணவு பாக்கெட்களில் கானபட்டால், அதில் என்னென்ன கலந்திருக்கும் ?

E 322 – எருது
E 422 – ஆல்கஹால்
E 442 – ஆல்கஹால் மற்றும் கெமிக்கல்
E 471 – எருது & ஆல்கஹால்
E 476 – ஆல்கஹால்
E 481 – எருது & கோழி
E 627 – ஆபத்தான கெமிக்கல்
E 472 – எருது, கோழி மற்றும் இறைச்சி
E 631 – பன்றி கொழுப்பிலிருந்து தயாரிக்கப்படும் எண்ணெய் கழிவு.

● Note – இந்த code களை, பெரும்பாலான வெளிநாட்டு கம்பனிகள் தயாரிப்பில் காணலாம். அவை, சிப்ஸ், பிஸ்கட்ஸ், பப்பிள் கம், டாபிஸ், குர்குரே மற்றும் மாகி (ஆமா, ரெண்டு நிமிஷத்துல தயாராகுமே, அதேதான்)

● நுகர்வோரே, விழித்து கொள்ளுங்கள் !!!
● மாகி யில், (maggie ) flavor (E-635 ) என்ற code இருக்கும்.

● கூகிள் இல், கீழ்கண்ட code களையும் தேடி பாருங்கள், இவை அனைத்துமே, ஒவ்வொன்றாய் குறிக்கும் :-
E100, E110, E120, E140, E141, E153, E210, E213, E214, E216, E234, E252, E270, E280, E325, E326, E327, E334, E335, E336, E337, E422, E430, E431, E432, E433, E434, E435, E436, E440, E470, E471, E472, E473, E474, E475, E476, E477, E478, E481, E482, E483, E491, E492, E493, E494, E495, E542, E570, E572, E631, E635, E904.
(பி.கு இந்த குறியீடை குறித்து கொள்ளுங்கள்)



             மேல்க்கண்ட பெரும்பாலான விளம்பரத்திற்கும் யாராவது ஒருத்தர் டாக்டர் கோட் மாட்டி கொண்டு வந்து விளம்பரம் கொடுக்கிறார். அவர்கள் அனைவரும் மருத்துவர்கள் தானா? அந்த மருத்துவர்கள் கூறுபவை அனைத்தும் உண்மையா? அவர்கள் எல்லாம் காசுக்காக மக்களை தவறாக வழிநடத்தவில்லையா? அவர்களுக்கு எதிராக இதுவரை ஒரு துண்டறிக்கை கூட வந்ததில்லையே, ஏன்?

          டாக்டர் கோட் மாட்டி கொண்டு வந்து நடத்தும் இந்த வியாபாரங்கள், விளம்பரங்கள் ஆரோக்யதை கெடுக்காது என்று கூறப்போகிறீர்களா...? மக்கள் நலனை விடவா இவர்கள் கொடுக்கும் காசு உங்களுக்கு அவ்வளவு முக்கியமாக தெரிகிறது...!

சர்க்கரை நோய்க்கு சாப்பிடும் மருந்துகள் சிறுநீரகத்திலும், கல்லீரலிலும் புற்றுநோயை ஏற்படுத்தும் என்று அரசே தடை செய்த போது, அந்த மருந்துகளுக்கு தடை நீக்கம் செய்ய போராடிய நீங்களா இதனை கண்டுகொள்ள போகிறீர்கள்...

               மக்களே உங்கள் நலன் உங்கள் கையில்... நீங்கள் தெளிவாக இருந்தால் இந்த எந்த வியாபாரிகளாலும் உங்களை ஏமாற்ற முடியாது... இனி உங்கள் ஆரோக்கியம் உங்கள் கையில்...!

மருந்துகளே இல்லாத உடல்நலத்தைப் பெறுவோம்!
மருத்துவமே தேவையற்ற மனிதர்களாய் உயர்வோம்!!

மக்கள் சிந்தனைகொண்ட எழுத்தாளனுக்கு என்றும் மரணமில்லை....!

                       கடந்த மக்களவைத்தேர்தலின் போது  ''பாரதீய ஜனதாக் கட்சி வெற்றியடைந்து  விடக்கூடாது'' என்பதையும், ''நரேந்திரமோடி இந்த நாட்டின் பிரதமராக தப்பித்தவறி கூட வந்துவிடக்கூடாது'' என்பதையும், நாட்டின் மீதும், மக்களின் மீதும் அக்கறை கொண்ட நல்லோர்கள் குறிப்பாக எழுத்தாளர்கள், பத்திரிக்கையாளர்கள், பேராசிரியர்கள் என பல்வேறு துறைகளைச் சேர்ந்த வல்லுனர்களும், அறிஞர்களும் மக்களிடையே பிரச்சாரமே நடத்தினார்கள். அப்படிப்பட்ட நல்லுள்ளம் கொண்டோரில் கன்னட முற்போக்கு எழுத்தாளர் பேராசிரியர் யு. ஆர். ஆனந்தமூர்த்தியும் ஒருவர். அவர் நிஜவாழ்க்கையில் எப்படி வாழ்ந்துகாட்டினாரோ அதைத்தான் தன் எழுத்துகளாக படைத்தார். தன்  படைப்புகளில் என்ன எழுதினாரோ அப்படித்தான் வாழ்ந்தும் காட்டினார். 

            அப்படித்தான் சென்ற பாராளுமன்றத்தேர்தலின் போது பேராசிரியர் ஆனந்தமூர்த்தி, ''நரேந்திரமோடி வெற்றிபெற்று பிரதமரானால் நான் இந்தியாவை விட்டே வெளியேறுவேன்'' என்று மதவெறிக்கூட்டம் இந்த தேசத்தை ஆட்சி செய்ய அனுமதிக்கக்கூடாது என்று மக்களை எச்சரிக்கை செய்தார். அனால் 32 சதவீத வாக்குகளை மட்டுமே பெற்று எண்ணிக்கை அடிப்படையில் நரேந்திரமோடியே ஆட்சிக்கு வந்தார். ஆம்... பேராசிரியர் ஆனந்தமூர்த்தி தான் சொன்னதுபோலவே இந்தியாவை மட்டுமல்ல உலகத்தை விட்டே வெளியேறிவிட்டார். 82 வயதான ஆனந்தமூர்த்தி நேற்று காலமானார். அவர் மறைவிற்கு எழுத்தாளர் உலகமே  கண்ணீர் சிந்துகிறது. முற்போக்கு சிந்தனைகளை சிதறும் பேனா மை கூட அவருக்கு அஞ்சலி செலுத்துகின்றது. ஆனால் மூடநம்பிக்கையை, மதவெறியை எதிர்த்தார் என்பதற்காக பேராசிரியர் ஆனந்தமூர்த்தியின் மறைவை மதவெறிக்கூட்டத்தை சேர்ந்த பிணந்திண்ணிகள் காட்டுமிராண்டித்தனமாக இனிப்புகள்  வழங்கியும், பட்டாசுகள்  வெடித்தும் கொண்டாடினர் என்பதை பார்க்கும் போது அவரது மதவாத எதிர்ப்பின் சக்தியை  நம்மால் புரிந்துகொள்ளமுடியும்.

            அப்படிப்பட்ட அந்த மக்கள் சிந்தனைகொண்ட எழுத்தாளனுக்கு என்றும் மரணமில்லை.  எழுத்துலகம் இருக்கும் வரை வாழ்ந்துகொண்டே இருப்பான். என்றும் சாகா வரம் பெற்ற அவரது எழுத்துகளில் அவர் வாழ்ந்துகொண்டிருப்பார். 

மறைந்த பேராசிரியர். யு. ஆர். ஆனந்தமூர்த்திக்கு எங்கள் அஞ்சலி...!

''சென்னை - 375'' - பொன்னான நகரமா சென்னை...?

              

 

 

                     ஆகஸ்ட் - 22-ஆம் தேதி சென்னைக்கு 375-ஆம் பிறந்தநாள். முன்பு ஒரு காலத்தில் புலியூர் என்ற சிறிய கடற்கரை கிராமமாக உருவெடுத்து, இன்று பறந்து விரிந்த சென்னை மாநகரமாக உருமாறியிருக்கிறது. சுதந்திரம் பெறுவதற்கு முந்தைய காலத்தில் ஆங்கிலேயர்கள் கட்டிய கட்டிடங்கள் ஆரம்பத்தில் சென்னையின் அடையாளங்களாக காணப்பட்டு, பின்பு சுதந்திரம் அடைந்தபிறகு, 60, 70 மற்றும் 80-ஆம் ஆண்டுகளில் அண்ணா சாலையில் ஓங்கி உயர்ந்து நின்றுகொண்டிருக்கும் எல்.ஐ.சி கட்டிடம் தான் சினிமாக்காரர்களால் சென்னையின் அடையாளமாக காட்டப்பட்டது. பின்பு 90-ஆம் ஆண்டுகளின் பிற்பகுதியில் தான் சென்னையின் அடையாளங்கள் மாறத்தொடங்கின. 

               உலகமயமும், தனியார்மயமும் சென்னையையும் விட்டுவைக்கவில்லை என்று தான் சொல்லவேண்டும். உலகமயச் சூழலுக்கேற்ப சென்னையும் தனது அடையாளங்களை மாற்றிக்கொண்டது. ஆரம்பத்தில் பல்வேறு இடங்களுக்கு சென்று வர ''ட்ராம்'' என்ற வாகனத்தை பயன்படுத்திய மக்கள் காலத்திற்கு ஏற்றார்  போல், வசதிக்கு தகுந்தார் போல் கை ரிக்சாவையும்,  பின்னர் மிதி ரிக்சாவையும் பின்னர் கார், பஸ், பறக்கும் இரயில் என்று படிப்படியாக மாறி இன்று மெட்ரோ இரயில் என்ற நிலைக்கு உயர்ந்திருக்கிறார்கள். இன்றைக்கு பகலிலும், இரவிலும் கார்களும், பஸ்களும், இரயில்களும் சென்னை மாநகரின் இரத்த ஓட்டங்களாக நிற்காமல் ஓடிக்கொண்டே இருக்கின்றன. இவைகள் அனைத்தும் சில மணித்துளிகள் நின்றுவிட்டாலே போதும் சென்னை மாநகரின் நாடித்துடிப்பே நின்றுவிடும். 

                 ஒருகாலத்தில் எல்.ஐ.சி கட்டிடம் மட்டுமே சென்னையில் மிக உயர்ந்த கட்டிடமாக இருந்திருக்கிறது. முன்பெல்லாம் தமிழகத்தின் மற்றப்பகுதிகளில்  வசிப்பவர்கள் சென்னைக்கு வருவதென்பது அரிதான - அதிசயமான நிகழ்வாகத்தான் இருந்துவந்தது.  தமிழகத்தின் மற்றப்பகுதிகளில் வசிப்பவர்களுக்கே சென்னை என்பது ஒரு சுற்றுலா நகரமாகவே பார்க்கப்பட்டது. தமிழகத்தின் பல்வேறு பகுதிகளிலிருந்து பள்ளிக்குழந்தைகள்,  கல்லூரி மாணவ-மாணவியர் மற்றும் பெரியவர்கள் அடங்கிய சுற்றுலா குழுக்களாக சென்னைக்கு வருவார்கள். அப்படி சுற்றுலா வரும்போது சென்னையில் மெரினா பீச், அண்ணா சமாதி, வள்ளுவர் கோட்டம், கிண்டி பாம்பு பண்ணை, காந்தி மண்டபம் ஆகிய வரிசையில் எல்.ஐ.சி பில்டிங்-கையும் பார்க்கவேண்டிய இடப்பட்டியலில் சேர்த்துக்கொள்வார்கள். சுற்றுலாவுக்கோ அல்லது பேருந்து நிலையத்திற்கோ அண்ணா சாலை வழியாக  வேகமாக செல்லும்  பஸ்களில் இருந்து எல்லா தலைகளும் உயர்ந்துநிற்கும் எல்.ஐ.சி கட்டிடத்தை தான் அண்ணாந்து ''ஆவென்று'' பார்த்துக்கொண்டே செல்வார்கள். இவ்வளவு பெரியக் கட்டிடத்தை எப்படிக் கட்டியிருப்பார்கள் என்று அதிசயித்து போவோர்களையும், அதன் 14 மாடிகளையும் எண்ணி எண்ணி மாய்ந்து போவோர்களையும் பார்த்திருக்கிறோம். ஆனால் இன்றோ சென்னை அண்ணா சாலையில் மட்டுமல்ல சென்னையில் பார்க்குமிடமெல்லாம் எல்.ஐ.சி கட்டிடத்தை விட உயர்ந்து நிற்கும் மால் என்ற கூட்டு அங்காடிகள், தனியார் மருத்துவமனைகள், நட்சத்திர ஓட்டல்கள், ஐ.டி கம்பெனிகள், பல மாடி குடியிருப்புகள் என உயர உயரமான கட்டிடங்களை தான் பார்க்கமுடிகிறது.
               என்ன ஒரு பிரம்மாண்டமான அசூர வளர்ச்சி...? முன்பெல்லாம் இரண்டு சக்கர வாகனங்களும், நான்கு சக்கர வாகனங்களும் மிகக்குறைவாகவே ஓடிக்கொண்டிருந்த சாலைகளில்,  இன்றோ  இலட்சக்கணக்கில் விலைபோகும் இருசக்கர வாகனங்கள் முதல் கோடிக்கணக்கில் விலைபோகும் ஆடி, பி.எம்.டபுள்யூ போன்ற கார்கள் வரை ஆயிரக்ககணக்கான வாகனங்கள் இடைவெளியில்லாமல் ஓடிக்கொண்டிருப்பதை பார்க்கும் போது  சென்னையின் பொருளாதார வளர்ச்சி நம் கண் முன்னால் தெரிகிறது.
            இவைகள் எல்லாம் 375 வயதே ஆகும் அழகிய சென்னை மாநகரின் பெருமைகளாக கருதப்படுகின்றன. இவைகளைத்தான் இந்த நாளைக் கொண்டாடும் பத்திரிக்கைகளும், தொலைக்காட்சிகளும், சினிமாக்காரர்களும், எழுத்தாளர்களும் சொல்லி சொல்லி மாய்த்துப்போகிறார்கள். ஆனால் இவர்கள் இதே சென்னையின் இன்னொரு பக்கத்தையும் பார்க்கவேண்டும்.
             இப்படியாக அதிசயமாய் மாறிப்போய்விட்ட இந்த சிங்கார சென்னையில், குழந்தையின் பாலுக்காக சிக்னலில் குறுக்கும் நெடுக்கமாக கையில் குழந்தையை ஏந்திக்கொண்டு பிச்சையெடுக்கும் தாய்மார்களையும், கடற்கரையில் பள்ளிக்கு செல்ல வசதியின்றி குடும்பச்சுமையை சுமந்து சுண்டல் மற்றும் கடலை விற்கும் சிறுவர்களையும், படித்துவிட்டு வேலைக்கிடைக்காமல் தன் சொந்த வீட்டைவிட்டு - ஊரைவிட்டு ஓடிவந்து கம்பெனி கம்பெனியாக ஏறி இறங்கும் இளைஞர்களையும், சாக்கடைகளாய் மாறிவிட்ட கூவம் மற்றும் அடையாறு போன்ற நதிகளின் துர்நாற்றமும், இந்த ஆற்றோரங்களிலும், சாலையோரங்களிலும், ஓங்கி உறைந்து கட்டப்பட்ட கட்டிடங்களை ஒட்டியும் அடித்தளமில்லாமல் ஒட்டிக்கொண்டிருக்கும் ஓட்டைக் குடிசைகளும், அதில் வாழும் மக்களின் தரமும், பொருளாதாரமும் ஏன் இன்னும் மாறவில்லை என்பதை இந்த கொண்டாட்ட நேரத்தில் ஏன் யாரும் சிந்தித்துப் பார்க்கவில்லை...?  சிங்கார சென்னை என்பது இவைகள் எல்லாவற்றையும் மறைத்து ''ஒப்பனை செய்யப்பட்ட சென்னையா...?''  இவைகள் மாறவேண்டாமா...?  இவைகள் மாறாமல் 1000-ஆவது பிறந்தநாள் கூட அர்த்தமற்றது தான். பெருமைக்குரியதல்ல.
               பழைய எம்.ஜி.ஆர் படத்தில் ஒரு பாடல் தான் என் நினைவுக்கு வருகிறது. ''அண்ணாந்து பார்க்கின்ற மாளிகை கட்டி.... அதன் அருகினில் ஓலைக் குடிசைக் கட்டி.... பொன்னான உலகென்று பெயருமிட்டால்... இந்த பூமி சிரிக்கும்... அந்த சாமி சிரிக்கும்...''

மோடி விஷயத்தில் மட்டும் ஜெயலலிதாவும், கருணாநிதியும் எப்படி ஒத்துப்போனார்கள்...?

                       இந்திய அரசியலிலேயே தமிழ்நாட்டில் மட்டும் தான் திராவிடக்கட்சிகளான அதிமுகவும், திமுகவும் ஆளும்கட்சியாகவும், எதிர்க்கட்சியாகவும் மாறிமாறி இருந்துகொண்டு எப்போது எதிரெதிர் திசையில் தான் நின்று கொண்டிருப்பார்கள். அந்த இருக்கட்சிகளின் தலைவர்களாகிய ஜெயலலிதாவும், கருணாநிதியும் எந்த ஒரு விஷயத்திற்கும் ஒத்துப்போகமாட்டர்கள். இருவருக்கும் அப்படியொரு ஏழாம் பொருத்தம். சட்டமன்றத்தில் கூட இருவரும் ஒருவரையொருவர் நேரிடையாக சந்தித்ததுக் கூட கிடையாது. ஏதோ  வாய்க்கால் தகராறில் இந்த இருவரும் பகையாளியாக மாறிவிட்டார்கள். தமிழகத்தின் தலையெழுத்து இருவரும் மாறிமாறி ஆட்சிக்கு வருவார்கள். ஒருவர் போட்ட திட்டத்தை இன்னொருவர் மாற்றிவிடுவார். இவர் பெயரை அவர் ஆட்சிக்கு வந்ததும் அழிப்பதும், அவர் பெயரை இவர் ஆட்சிக்கு வந்ததும் அழிப்பதும் தமிழகத்தின் சாபக்கேடாகும். 

              ஒரு நிகழ்வுக்கு இருவரும் இருவேறு கருத்துகளை தான் இதுவரையில் சொல்லி வந்திருக்கிறார்கள் என்பது தான் தமிழகம் கண்ட உண்மை. ஜெயா டிவியையும், கலைஞர் டிவியையும் மாற்றி மாற்றிப்பார்த்தாலேயே நமக்கு புரியும். பார்க்கிற நமக்கே  பைத்தியம் புடிச்சிடும். இப்படிப்பட்ட இவர்கள்  தான் அண்மைக் காலமாக  நம்மையெல்லாம் ஆச்சரியப்பட வைக்கிறார்கள். கடந்த பாராளுமன்றத் தேர்தலுக்குப் பிறகு பாரதீய ஜனதாக் கட்சி வெற்றிபெற்று நரேந்திரமோடி தலைமையில் ஆட்சி அமைந்தவுடன் பாஜக விஷயத்தில் ஜெயலலிதாவும், கருணாநிதியும் ஒற்றுமையாகிவிட்டார்கள். மோடியின் முதல் மத்திய பட்ஜெட்டை பாராளுமன்றத்தில் தாக்கல் செய்தபோது, அது ஒன்றுக்கும் உதவாத பட்ஜெட்டாக இருந்தாலும், ஜெயலலிதாவும், கருணாநிதியும் ஒரேக் குரலில் அந்த பட்ஜெட்டை வரவேற்றுப் பாராட்டினார்கள். இத்தனைக்கும் பாஜக கூட்டணியில் இந்த இருவரும் இல்லை. அதைப்பார்த்த தமிழக மக்களுக்கு  ஆச்சரியமும்,  அதிசயமாகவும் போய்விட்டது.

                அது தான் அப்படின்னா... நேற்று தான் தமிழிசை சவுந்தரராஜன் என்பவர் தமிழக பாரதீய ஜனதாக் கட்சியின் தலைவராக நியமிக்கப்பட்டார்.   இது ஒரு ஆளுங்கட்சியில் நடைபெறுகின்ற வழக்கமான நிகழ்வு தான். செய்தி வெளியே வந்தது தான் தாமதம். ஆளுங்கட்சியின் தலைவராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவரை பாராட்டுவதில், வாழ்த்துவதில் ஜெயலலிதாவும் கருணாநிதியும் ஒன்றாகிவிட்டார்கள். இப்போது மீண்டும் தமிழக மக்களுக்கு ஆச்சரியமும், அதிசயமாகவும் போய்விட்டது. 

               பாஜக விஷயத்தில் மட்டும் இந்த இருவரும் எப்படி ஒத்துப்போகிறார்கள். இவர்கள் மீதும்,  இவர்களின் குடும்பத்தார் மீதும் உள்ள ஊழல் வழக்கிலிருந்து தப்பிக்க இந்த இருவருக்கும் பாஜகவின் தயவு தேவைப்படுகிறது என்பது தான் இவர்களின் இந்த ஒற்றுமைக்கு காரணம் என்பது நாம் சொல்லாமலேயே தமிழக மக்கள் புரிந்துவைத்திருக்கிறார்கள்.

திட்டக்குழுவுக்கு மூடுவிழா நியாயமில்லை....!

             கடந்த சுதந்திர தினத்தன்று செங்கோட்டைக் கொத்தளத்தில், பிரதமர் நரேந்திரமோடி அஞ்சா நெஞ்சனாய் திறந்தவெளி மேடையில் தேசியக்கொடியை ஏற்றிவைத்துவிட்டு கூடியிருந்த மத்திய அமைச்சர்கள், எதிர்க்கட்சித் தலைவர்கள், இந்திய பெருமுதலாளிகள், அந்நிய நாட்டு பிரதிநிதிகள் மற்றும் பொதுமக்கள் - குழந்தைகள் மத்தியில் சுதந்திர தின உரையாற்றும் போது, ''நான் இங்கு பிரதம மந்திரியாக பேசவில்லை. பிரதம சேவகனாகவே பேசுகிறேன்'' என்று தான் தொடங்கினார். மோடி ஒரு பிரதமமந்திரியாகத் தான் வேலை செய்கிறார் என்று நாம் இத்தனை நாட்களாக  நினைத்துக்கொண்டிருந்தோம். ஆனால் அவர் வாயாலேயே சொல்லிவிட்டார். '' சீ... சீ... நான் உங்களுக்கு சேவை செய்யும் பிரதமமந்திரி இல்லை. இந்திய பெருமுதலாளிகளுக்கும், அந்நிய பன்னாட்டு கம்பெனி முதலாளிகளுக்கும் மட்டுமே சேவை செய்யும் பிரதம சேவகன்'' என்று வெளிப்படையாகவே பேசியிருக்கிறார்.

             அதனால் தான் கடந்த 64 ஆண்டுக்காலமாக இந்த நாட்டின் மக்களுக்கான திட்டங்களுக்கும், வளர்ச்சிக்கும், உற்பத்திகளுக்கும், வேலைவாய்ப்புகளுக்கும் மத்திய - மாநில அரசுகளுக்கு நிதி ஆதாரத்தை பெருக்கிக்கொடுத்த மத்திய திட்டக்குழுவையே கலைத்துவிடப்போவதாகவும், அதற்கு பதில் வேறு ஒரு அமைப்பை உருவாக்கப்போவதாகவும்,   ஒரு ''பொறுப்பான பிரதம சேவகனாக'' அந்த முதலாளிகளுக்கு ஒரு இனிப்பான சுதந்திர தின செய்தியாக அறிவித்துவிட்டு,  தான் ஒரு ''பொறுப்பில்லாத பிரதமமந்திரி'' என்பதை வெளிப்படையாகவே காட்டியிருக்கிறார் என்று சொன்னால் யாராலும் மறுக்கமுடியாது.

          இந்திய திட்டக்கமிஷன் என்பது அரசியல் அமைப்புச் சட்டத்தின் மூலம் உருவாக்கப்பட்ட அமைப்பு இல்லையென்றாலும், விவசாயம், தொலைத்தொடர்பு, கல்வி, வேலைவாய்ப்பு, தொழிற்சாலை, தொழிலாளர் நலம், அடிப்படை கட்டுமானம், உள்ளாட்சி, மனிதவளம், இயற்கை வளம், வருவாய், காடுகள் மற்றும் சுற்றுச்சூழல், மருத்துவம், சுகாதாரம், ஊட்டச்சத்து, குடும்ப நல்வாழ்வு, சிறுபான்மையோர், மின் உற்பத்தி, கிராமப்புற வளர்ச்சி, அறிவியல் மற்றும் தொழில் நுட்பம், ஆராய்ச்சி, போக்குவரத்து, சுற்றுலா, நீர்வளம், குடிசை மற்றும் சிறு தொழில்கள், பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் வளர்ச்சி, மாநிலங்களின் திட்டங்கள் என நாட்டின் ஒட்டுமொத்த வளர்ச்சிக்கான நிதியை  சேகரிப்பதும், வளர்ச்சித்திட்டங்களுக்கும், மாநில திட்டங்களுக்கும் தேவையான நிதி வழங்குவதும்,  ஒதுக்கப்பட்ட நிதி அல்லது கொடுக்கப்பட்ட நிதி சரியான முறையில் கண்காணிப்பதுமான வேலைகளை செய்யக்கூடிய ஒரு சட்டப்பூர்வமான அமைப்பே இந்த திட்டக்கமிஷன் என்பதை புரிந்துகொள்ளவேண்டும். 

                மழை நீரை அணைகளில் தேக்கி வெவ்வேறு வாய்க்கால்கள் வழியாக திறந்துவிட்டு நாட்டின் கடைமடை வரை நீர் பாய்ச்சுவது போல நிதி ஆதாரங்களை தேக்கி, நாட்டின் திட்டங்களுக்கும் வளர்ச்சிக்கும் தேவையான நிதியை திறந்துவிடும்ஒரு ''தேசிய கருவூலமாக'' திகழ்ந்துவரும் அமைப்பை - திட்டக்கமிஷனை கலைத்துவிடுவது என்ற நரேந்திர மோடியின் அறிவிப்பு என்பது, மேற்சொன்ன தேச நலப்பணிகள் முழுமையும் தனியார் முதலாளிகளின் கைகளில் சேர்க்கப்படும் என்பதை தான் ''முதலாளிகளின் பிரதம சேவகன்'' சுதந்திர தின செய்தியாக சொல்கிறார் என்பதை புரிந்துகொள்ளவேண்டும். 

            இதனால் நாட்டுக்கும், மக்களுக்கும்  என்னாவாகும்...? என்றால், ஐந்தாண்டு திட்டங்கள் உள்ளிட்ட மக்கள் நலப்பணிகள் முடங்கிப்போகும், நாட்டின் வளர்ச்சி சீரழிக்கப்படும், மாநிலங்கள் நிதிச்சுமையால் அவதிப்படும், மக்கள் அல்லல்படுவார்கள். அப்போதும் வளர்ச்சி என்பது இருக்கும், இந்திய - அந்நிய பெருமுதலாளிகள் மேலும் மேலும் வளர்ச்சியை காண்பார்கள். ''வளர்ச்சி நாயகன்'' நரேந்திர மோடியின் ஆட்சியில் மக்களிடம் வளர்ச்சி என்பதை பார்க்கமுடியாது. ஆனால் இந்திய - அந்நிய பெருமுதலாளிகள் ''மாபெரும் வளர்ச்சியை'' காண்பார்கள்.

''அஞ்சான்'' நரேந்திர மோடி...!

                நேற்று டெல்லி செங்கோட்டையில் 68-ஆவது இந்திய சுதந்திர தினவிழாவை முன்னிட்டு, அண்மையில் இந்திய பிரதமராக பதவியேற்ற நரேந்திரமோடி முதன்முறையாக மூவர்ணக்கொடியை ஏற்றிவைத்து உரையாற்றினார். அதில் என்ன அதிசயமென்றால் ராஜீவ் காந்தி தீவிரவாதிகளால் கொல்லப்பட்டதற்கு பிறகு பதவிக்கு வந்த அனைத்து பிரதமர்களும் - நரசிம்ம ராவிலிருந்து மன்மோகன் சிங் வரையில் அனைத்து பிரதமர்களும் செங்கோட்டையில் கொடியேற்றி உரையாற்றும் போது குண்டுத்துளைக்காத கண்ணாடிக்கூண்டுக்குள் அடைக்கப்படுவது தான் வழக்கமாகவும் மரபாகவும் இருந்துவருகிறது.  இந்திரா காந்தி மற்றும் ராஜீவ் காந்தி ஆகிய இரண்டு பிரதமர்கள் வெவ்வேறு தீவிரவாதிகளால் அடுத்தடுத்து கொல்லப்பட்டதால் பாதுகாப்புக் கருதி செய்யப்பட்ட ஏற்பாடுகள் அது.

      ஆனால் தன்னை அவ்வப்போது ஒரு ''ஜாம்பவானாகவும், சக்திமானாகவும், அனுமானாகவும்'' காட்டிக்கொள்ளும் தற்போதைய பிரதமர் நரேந்திரமோடி நேற்று 68-ஆவது சுதந்திர தினத்திற்கு கொடியேற்ற செங்கோட்டைக்கு வந்தபோது தன்னை ஒரு ''அஞ்சானாக'' காட்டிக்கொண்டிருக்கிறார். ஆம்...உண்மையிலும் உண்மை... அவர் கோட்டையில் கொடியேற்றி மக்களிடம் உரையாற்றும் போது வழக்கமாக போடப்படும் பாதுகாப்பு கூண்டு அமைக்கப்படவில்லை. கோட்டைக்கொத்தளத்தில் திறந்தவெளி மேடையில் நின்றுகொண்டு உரையாற்றி, விழாவிற்கு நேரில் வந்திருந்த மக்களையும், தொலைக்காட்சி நேரலையில் பார்த்துக்கொண்டிருந்த மக்களையும் மெய் சிலிர்க்கச்செய்துவிட்டார்  என்பதுதான் உண்மை. இதுவரை எந்த பிரதமரும் செய்யாத சாகசம். இதை பார்த்த பின் மக்கள் தன்னை ''அஞ்சான்'' என்று அழைக்கச்செய்துவிட்டார் என்றால் பாருங்களேன். அந்த மேடையில் அவரது உடையலங்காரம் என்ன.... பேசிய வீர வசனம் என்ன.... கம்பீரமான நடை என்ன.... இவரையே சுற்றிச்சுற்றி வந்து வெவ்வேற கோணங்களில் படமெடுத்த கேமராக்கள்  என்ன... விழாவிற்கு வந்திருந்த பள்ளிக் குழந்தைகளைப் பார்த்து பாதுகாப்பு வளையத்தை விட்டு ஓடிய பாசம் என்ன... அடடா... அடடா.... புல்லரிக்குது. சூரியா என்ன... இவர் தான் உண்மையான ''அஞ்சான்''

Be warned, BJP-RSS combine's agenda is to divide and rule...!

  Article By Comrade Sitaram Yechury, M.P.,                   

                A disturbing tendency visible during the election campaign appears to have become the perfected strategy of the RSS/BJP now in government with an absolute majority in the Lok Sabha, albeit with a mere 31% share of those who voted. This tendency, true to their character, is to speak/act with a forked tongue — one for public consumption to give a false comfort level and the other for ground level mobilisation. The BJP discharges this responsibility as the political arm of the RSS.

              Thus, ‘development’ and ‘Gujarat model’ employed as election mascots were only the veil concealing the actual ground reality of the campaign that focused on the sharpening of communal polarisation. Much of the BJP’s electoral gains, apart from various other factors, including a widespread disgust with the Congress-led UPA 2 rule during the last few years, has been due to such brazen ‘vote-bank’ politics, ie, the communal consolidation of the ‘Hindu vote-bank’. It is, therefore, quite natural that this BJP victory would lead to the aggressive pursuit of the RSS ideological project of converting the secular democratic Indian Republic into their version of a rabidly intolerant fascistic ‘Hindu Rashtra’.

                This has been confirmed by the RSS chief who, at Cuttack on August 10, asked that if inhabitants of England are English, Germany are Germans and the US are Americans, then why aren’t inhabitants of Hindustan not known as Hindus. He went on to say, “The cultural identity of all Indians is Hindutva and the present inhabitants of the country are descendents of this great culture”. This question was rejected following a detailed discussion in the Constituent Assembly when it laid down the foundations and structure of a secular democratic Republic. Precisely, in order to disabuse such exclusivist categorisations, which negate the very idea of India, Article I of our Constitution defines our country thus: “India, that is, Bharat is a Union of States”. Bharat was chosen instead of Hindustan and many other terms to convey the inclusivist ‘idea of India’. From this flows the consequent equality of all citizens “irrespective of caste, creed and sex”. The RSS, which all along stood against this very idea of India as a pluralistic society of rich diversity, is today seeking to negate the vibrancy of the mosaic that distinguishes our country.

                      Consider the forked tongue at work. Even during the so-called ‘honeymoon’ period, this government, belying the hopes of a naïve and gullible public, is negating the developmental electoral agenda. Soon after assuming office, it has hiked the administrative prices of petroleum products and steeply raised railway fares. Its budget and the parliamentary legislative business reflect the unabashed pursuit of economic reforms. Given the massive support rendered by international finance capital backed by India Inc to the Modi election campaign, it is only natural that such a course should appear inevitable. Facilitating greater inflow of foreign investments to permit profit maximisation at the cost of our people and country’s sovereignty (eg, FDI in insurance, defence production, etc) and greater concessions to India Inc have been the result.

                Within a few weeks of the new government, those who were arguing during the election campaign that the BJP is downplaying its communal agenda are already feeling betrayed and, thus, silenced. The core Hindutva agenda — the abrogation of Article 370, Uniform Civil Code, building of the Ram temple at the disputed site in Ayodhya — have all been articulated by Cabinet ministers and RSS leaders. A Goa minister has stated that with the BJP’s victory, the establishment of a ‘Hindu Rashtra’ has begun.

                 At the ground level, this is reflected in the sharpening of communal tensions across the country leading in some places to brutal riots and the death of innocent Indians. Even during the elections, such communal polarisation was being resorted to as evidenced in the Muzaffarnagar riots. According to home ministry statistics, a total of 823 incidents of communal violence have been reported across the country in the run-up to the elections during 2013. In Uttar Pradesh alone, where the BJP won 71 plus two of its allies out of a total 80 Lok Sabha seats, 247 incidents took place in 2013. During the second quarter of 2014, April-June, 149 communal clashes were reported across the country. Maharashtra, where assembly elections are due, closely follows Uttar Pradesh. In the 10 weeks after May 16, when the new government took over in Delhi, 605 incidents of a communal nature took place in Uttar Pradesh alone. Significantly, two-thirds of these took place in and around the 12 assembly constituencies where by-elections are due shortly. Similar reports are also coming in from Bihar where by-elections to 10 assembly seats are due.

               There is also an element of ‘social engineering’ in fomenting such communal tensions. While the Muzaffarnagar riots brought the Jatavs into conflict with Muslims, the Saharanpur riots brought the Sikhs into conflict with the Muslims. The destruction of social harmony has disastrous consequences for the unity and integrity of our country and people. The RSS/BJP, however, has no compunctions in damaging such harmony among our people in pursuit of its political gains for the eventual realisation of the RSS vision to metamorphose the Indian Republic.

               The crescendo of incendiary speeches is rising. Last week, a VHP leader thundered in Indore that the Muslims may have forgotten Gujarat 2002 but would remember the Muzaffarnagar riots last year. This comes on the heels of another VHP patron saying that, “Tables had turned on the Muslims”.

             The signals, thus, are amply clear. Being forewarned must mean being forearmed. Every patriotic Indian must rise to the occasion to prevent such sharpening of communal polarisation that has the potential to weaken and disintegrate the immensely rich and diverse social fabric that has woven together our great country.

Courtesy : Hindustan Times / August 11, 2014                   

கார்ப்பரேட் முதலாளிகள் பிடியில் இந்திய ஊடகங்கள்...!

          மார்க்சிஸ்ட் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் மாநிலங்களவை உறுப்பினர் பி. ராஜீவ்  மாநிலங்களவையில் பேசியது :-.             

            நாடாளுமன்ற பட்ஜெட் கூட்டத்தொடரில் வெள்ளியன்று மாலை ஊடகங்களின் சுதந்திரம் மற்றும் பேச்சுரிமை சுதந்திரத்திற்கு கட்டுப்பாடு ஏற்படுத்திடும் முயற்சிகளால் எழுந்துள்ள நிலைமைகள் குறித்து குறுகிய கால விவாதம் நடைபெற்றது. விவாதத்தில் கலந்து கொண்டு பி. ராஜீவ் பேசியதாவது: சமீபத்தில் 2014 ஜூலை 27 அன்று நியூயார்க் டைம்ஸ் இதழில் ஒரு தலையங்கம் வந்திருந்தது. இது குறித்து இந்த அவையின் கவனத்திற்குக் கொண்டுவர விரும்புகிறேன். நம் நாட்டின் பத்திரிகை சுதந்திரம் குறித்து சர்வதேச ஊடகம் ஒன்று தலையங்கம் தீட்டியிருப்பது இதுவே முதல்தடவை என்றே நான் கருதுகிறேன். தலையங்கத்தின் தலைப்பு, “முற்றுகைக்கு உள்ளாகியுள்ள இந்தியப் பத்திரிகைகள்’’ என்பதாகும்.
          தலையங்கத்தின் முதல் பத்தியை மேற்கோள் காட்டுகிறேன். “இந்திராகாந்தி இந்தியாவின் பிரதமராக இருந்த சமயத்தில் 1975ம் ஆண்டு ஜூன் 25 அன்று நாட்டில் அவசரநிலைப் பிரகடனம் செய்தார். அதனைத் தொடர்ந்து அவர் உடனடியாக பத்திரிகைகள் மீது தணிக்கையைத் திணித்தார். ஒருசில ஏடுகள் எதிர்ப்பினைத் தெரிவித்தது தவிர, பெரும்பாலான பத்திரிகைகள் அரசாங்கத்தின் புதிய விதிகளுக்கு ஏற்றாற்போல சரணடைந்தன. அப்போது பாஜகவின் நிறுவனர்களில் ஒருவரான எல்.கே. அத்வானி சிறையிலடைக்கப்பட்டார். பின்னர் ஒரு தடவை பத்திரிகைகளின் சரணாகதி குறித்து அவர், “நீங்கள் கொஞ்சம் வளைந்து கொடுங்கள் என்றுதான் உங்களைக் கேட்டுக்கொள்ளப்பட்டது. ஆனால் நீங்களோ மண்டியிடுவதே உசிதம் என்று தேர்ந்தெடுத்து விட்டீர்கள்,’’

யதார்த்தம் என்ன?                 

          பாஜகவின் தலைவரான அத்வானிஜியின் விமர்சனங்கள் இவை. ஆனால் இப்போது என்ன நடந்துகொண்டிருக்கிறது? மும்பையிலிருந்து வெளியாகும் டிஎன்ஏ நாளேடு தன்னுடைய இணையப் பக்கத்தில் பதிவேற்றம் செய்திருந்த ஒரு கட்டுரையை அகற்றிவிட்டது. ராணா அயூப் என்பவர் எழுதியிருந்த அக்கட்டுரையில், “நரேந்திர மோடியால் பாஜகவின் தலைவராக நியமிக்கப்பட்டுள்ள அமித் ஷா மீது கொலை உட்பட பல்வேறு கிரிமினல் குற்றங்களுக்காக இப்போதும் விசாரணை நடைபெற்று வருகிறது,’’ என்று எழுதியிருந்தார். அந்தக் கட்டுரைதான் அகற்றப்பட்டு விட்டது. நம்நாட்டில் இப்போது இவ்வாறு நடந்து கொண்டிருக்கிறது.
          நியூயார்க் டைம்ஸ் ஏடு தலையங்கத்தில் எழுதியுள்ள மேலும் சில பகுதிகள்: “சமீபத்தில் ஊடக முதலாளிகள் செய்தியாளர்கள் எப்படி எப்படி செய்திகளைத் தர வேண்டும் என்றும், தலையங்கத்தின் திசைவழி எப்படி இருக்க வேண்டும் என்றும் நேரடியாகவே நிர்ப்பந்தம் செய்யத் தொடங்கிவிட்டார்கள். மிகவும் பிரபலமான பல செய்தியாளர்கள் தங்கள் வேலைகளிலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டுவிட்டார்கள் அல்லது தங்கள் மீதான நிர்ப்பந்தத்திற்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்து தாங்களாகவே ராஜினாமா செய்திருக்கிறார்கள்.’’ உண்மையில் நம் நாட்டின் அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின்படி எவ்விதமான ஊடக சுதந்திரமும் நமக்குக் கிடையாது.
           அரசியமைப்புச்சட்டம் பேச்சுச் சுதந்திரம் மற்றும் அதனை வெளிப்படுத்தும் சுதந்திரம் தொடர்பாக 19(1)ஆவது பிரிவின் கீழ் கொடுத்திருக்கும் அதிகாரத்தின் ஒரு விரிவாக்கம்தான். ஆனால் நாம் இப்போது பத்திரிகை சுதந்திரம் பற்றி பேசிக் கொண்டிருக்கிறோம். பத்திரிகைகள் என்பவை ஜனநாயகத்தின் நான்காவது தூண் என்று கருதப்படுகிறது. ஆனால் இது ஒரு “வணிகத்தூண்’’ மட்டுமேயாகும். ஊடகங்களும் இப்போதெல்லாம் கார்ப்பரேட்டுகளின் சொத்துக்கள்தான். இவ்வாறு கார்ப்பரேட்டுகளின் சொத்துக்களாக மாறிவிட்ட ஊடகங்கள் ஜனநாயகத்தின் நான்காவது தூணாக செயல்படும் என்றெல்லாம் நாம் எதிர்பார்க்க முடியாது. இதுதான் இன்றைய எதார்த்தமாகும்.

திணிக்கப்படும் செய்திகள்                 

           சமீபத்தில் என்ன நடந்திருக்கிறது? ரிலையன்ஸ் நிறுவனம் டிவி18 தொலைக்காட்சி நிறுவனத்தைத் தனதாக்கிக் கொண்டுவிட்டது. நாம் என்ன பார்க்க வேண்டும், நாம் என்ன கேட்க வேண்டும், அல்லது நாம் எந்தத் திரைப்படத்தை பார்க்க வேண்டும் என்று யார் தீர்மானிப்பது? டிவி18 தொலைக்காட்சி நிறுவனத்தின் கீழ் 18 அலைவரிசைகள் இருக்கின்றன. வானொலி அலைவரிசை, 92.7 எப்.எம். ரிலையன்சால் நடத்தப்படுகிறது. பிக் ஸ்கிரீன் மற்றும் பிக் சினிமா என்னும் நாட்டின் மிகப் பிரம்மாண்டமான திரைப்படத்தயாரிப்பாளர்கள் வேறு யாருமில்லை, ரிலையன்ஸ்தான். இவர்கள் பாலிவுட் படங்களை மட்டும் அல்ல பிராந்திய மொழிப் படங்களையும் தயாரிக்கத் தொடங்கிவிட்டார்கள்.
           இவை அனைத்தும் ரிலையன்சால் கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன. டிட்டிஎச் சிஸ்டம் ரிலையன்சுக்கே சொந்தமானது. இந்தியாவின் மிகப்பெரிய கார்ப்பரேட் ஜாம்பவானாகத் திகழும் ரிலையன்ஸ் நிறுவனம் இந்தியாவின் மிகப்பெரும் ஊடக நிறுவனமாகவும் திகழ்கிறது. உண்மை நிலை இவ்வாறிருக்கையில் இவர்களின் ஊடகங்கள் வாயிலாக நம் கருத்துக்கள் மக்களைச் சென்றடையுமா அல்லது இவர்கள் திணிக்கும் செய்திகள் மக்களைச் சென்றடையுமா?நம் ஜனநாயகத்தின் அடிப்படை அம்சம் என்ன? வேற்றுமையில் ஒற்றுமை காணும் பண்பு. இதுவே இந்திய ஜனநாயகத்தின் மிக முக்கியமான பகுதி. ஆனால் ஊடகங்கள் கார்ப்பரேட்டுகளின் ஏகபோகமாக மாறியுள்ள நிலையில் அவைகளிடமிருந்து ஜனநாயகப்பூர்வமான செயல்பாடுகளை எப்படி நாம் எதிர்பார்க்க முடியும்?
               2008இல், டிராய் எனப்படும் டெலிகாம் முறைப்படுத்தும் அதிகாரக்குழுமம் நமது நாட்டில் மூன்றுவிதமான உரிமதாரர்களுக்கு அனுமதி அளித்தது. பத்திரிகை, தொலைக்காட்சி மற்றும் வானொலி ஆகிய மூன்றும் ஒருவிதம். இதற்கு படுக்கைநிலையில் உள்ளவை என்று பெயர். செங்குத்தான உரிமதாரர்கள் என இன்னொரு வகை உண்டு. இவர்கள் தொலைக்காட்சி அலைவரிசையும் வைத்திருப்பார்கள் டிட்டிஎச்சையும் பெற்றிருப்பார்கள். இவர்கள் டெலிகம்யூனிகேசன் மற்றும் இதர துறைகளையும் தங்கள் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருப்பார்கள். இவ்வாறு பலவிதமான உரிமதாரர்கள் நமது நாட்டில் உண்டு. உலகில் வேறெந்த நாட்டிலும் இவ்வாறு பலவிதமான உரிமதாரர்கள் அனுமதிக்கப்படவில்லை.

நிலைக்குழு அறிக்கை                

            மத்திய தகவல் தொழில்நுட்ப அமைச்சக நிலைக்குழு ஓர் அறிக்கை அளித்துள்ளது. அதன் தலைவராக தற்போது அமைச்சராகயிருக்கும் ஸ்ரீராவ் இந்தர்ஜித் சிங் இருந்தார். அக்குழுவில் நானும் ஓர் உறுப்பினர். அக்குழு மூன்று விதமான உரிமதாரர்களுக்கு எதிராக கடும் நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்று பரிந்துரைத்திருந்தது. அந்தப் பரிந்துரையை இந்த அரசு பரிசீலிக்க வேண்டும் என்று கேட்டுக்கொள்கிறேன். இது ஒரு மிகவும் முக்கியமான பிரச்சனையாகும்.நாட்டில் ஒரு பகுதியில் இரு தொலைக்காட்சி அலைவரிசைகளுக்குத் தடை விதிக்கப்பட்டிருக்கின்றன. இதனை நாங்கள் வன்மையாக எதிர்க்கிறோம்.
             நாங்கள் பத்திரிகை சுதந்திரத்திற்காக நிற்கிறோம். நாட்டில் இன்னொருவிதமான ஏற்பாடும் இருந்து கொண்டிருக்கிறது. கேபிள் டிவி அமைப்புகள், வானொலி அமைப்புகள் செயல்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன. ஏதேனும் ஒரு தொழிற்சங்கம் கிளர்ச்சிக்கு அழைப்பு விடுத்தால் அனைத்து ஊடகங்களும் அதற்கு எதிராக எழுதுகின்றன. இது இவ்வமைப்புகளின் மற்றொருவிதமான ஏகபோகமாகும் . அரசாங்கம் இதனையும் பரிசீலிக்க வேண்டும்.

ஜனநாயகத்துக்கு அச்சுறுத்தல்              

          மற்றொரு முக்கியமான பிரச்சனை. காசு கொடுத்து செய்தி போட வைப்பது. `பெயிட் நியூஸ்’. இது பத்திரிகை சுதந்திரத்திற்கு மட்டுமல்ல, நாட்டின் ஜனநாயகத்திற்கே ஆழமான அச்சுறுத்தல் என்று நமது குடியரசுத் துணைத் தலைவரே கூறினார். இதுதொடர்பாக நிலைக்குழு சில ஆழமான பரிந்துரைகளை அளித்திருக்கிறது. ஊடகங்களில் வெளியாகும் செய்திகளின் உள்ளடக்கம் குறித்து அறிஞர்கள் குழு அடங்கிய ஊடகக் கவுன்சில் பரிசீலனை செய்து, நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்பது ஒரு பரிந்துரை. அடுத்து, இப்போது பிரஸ் கவுன்சில் ஆப் இந்தியா என்பது பத்திரிகைகள் குறித்து மட்டுமே அதிகாரங்களைக் கொண்டிருக்கிறது. ஊடகங்கள் தொடர்பாகவும் இதுபோன்றதொரு அமைப்பு உருவாக்கப்படவேண்டும்.
நன்றி :